معادن زغال سنگ اولنگ در حوضه آبریز قره چای در فاصله130 -100 کیلومتری از گرگان و در 20 کیلومتری جنوب رامیان است. در مطالعه حاضر اثرات زیست محیطی این معادن در منطقه شامل آلودگی منابع آب و خاک، ناپایداری های دامنه ها و نیز فرسایش بستر رودخانه مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. برای ارزیابی اثر زهاب معادن و آلودگی های سطحی، 34 نمونه آب در دو فصل بهار و تابستان از زهاب تونل ها و همچنین از بالا دست و پایین دست محل ورودی زهاب به آبراهه ها برداشت و تجزیه های کیفی انجام شد. نتایج نشان داد که زهاب معادن باعث افزایش شوری و مواد آلی آبراهه ها شده اما تغییر قابل توجهی در میزان فلزات سنگین و دیگر پارامترها ایجاد نکرده است. از بین نمونه ها بیشترین آلودگی، مربوط به آبراهه های مجاور باطله های معدنی است. به عبارت دیگر دفن و پوشش نامناسب باطله های معدنی با توجه به گستردگی که در منطقه دارند، عامل اصلی آلودگی منابع آب و خاک در این منطقه است. برای ارزیابی اثرات معدن کاری بر ناپایداری دامنه ها، لغزش های منطقه برداشت و به نقشه در آمده و دلایل رخداد آنها بررسی شد. نتایج بررسی های به عمل آمده، نشان می دهد که فراوانی لغزش ها در محدودهای معدنی بیشتر است و عامل انسانی در کنار عوامل ذاتی و طبیعی مانند زمین شناسی، اقلیم و آب شناسی در رخداد لغزش ها نقش داشته است.

کلمات کلیدی