رشد روز افرون صنعت و کشاورزی در دشت نیشابور از یک طرف و افت سطح آب زیرزمینی و کاهش کیفیت آب از سویی دیگر باعث شده است که نیاز به شناسایی مکان های مناسب جهت استحصال آب زیرزمینی در سطح این دشت امری مهم تلقی شود . است که با توجه به خصوصیات کمی و کیفی آبخوان ، (FAHP) هدف از این مطالعه ارایه روش فرآیند سلسله مراتبی فازی نواحی مناسب برداشت آب را مشخص می کند. بدین منظور با استفاده از اطلاعات موجود آبخوان، پارامترهای کمی و کیفی مانند ضریب انتقال، هم افت سطح ایستابی و هم شوری آب آبخوان بررسی شد. در ابتدا تابع عضویت فازی برای هر پارامتر ۸ درصد / ۰ نقشه پهنه بندی شاخص استحصال تهیه شد. نتایج نشان داد که ۵۲ / با نرخ سازگاری ۰۵ AHP تعیین و با روش ۳ درصد دارای قابلیت / ۵۵ درصد از سطح دشت دارای قابلیت استحصال زیاد ، ۸۵ / دارای قابلیت استحصال خیلی زیاد، ۷۲ ۰ درصد از مساحت دشت در کلاس نامناسب قرار گرفته است. نقشه پهنه بندی شاخص حاکی از این بود / استحصال کم و ۴۲ که نواحی جنوب شرقی دشت قابلیت خیلی زیاد و حاشیه شرق دشت قابلیت زیادی در استحصال آب دارند و بهترین نواحی برای برداشت آب زیرزمینی هستند.

کلمات کلیدی