تعیین توزیع مکانی تبخیروتعرق مرجع (ETo) در مدیریت و برنامه ریزی منابع آب، مطالعات بیلان آبی و برآورد نیازآبی گیاهان اهمیت زیادی دارد. لذا هدف این مطالعه تعیین مناسب ترین روش درون یابی جهت برآورد مکانی ETo و پهنه بندی این متغیر در استان خوزستان می باشد. بدین منظور داده های هواشناسی 38 ایستگاه در یک دوره آماری26 ساله استفاده گردید و برای تخمین مقادیر ETo در ایستگاه ها روش فائو پنمن مانتیث بکار برده شد. برای برآورد مکانی ETo هفت روش درون یابی: وزن دهی عکس فاصله، اسپلاین، گرادیان خطی سه بعدی، کریجینگ عمومی، کوکریجینگ،کریجینگ با روند خارجی و رگرسیون کریجینگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. در روش های کریجینگ برای تحلیل واریوگرافی پنج مدل نیم تغییرنمای کروی، نمایی، خطی، خطی دارای حد آستانه و گوسی بر داده های ETo برازش شده و براساس مجموع مربعات خطای کمتر و ضریب تبیین بالاتر نیم تغییر نمای مناسب انتخاب گردید. تعیین مناسب ترین روش درون یابی بر اساس محاسبه شاخص های ریشه میانگین مربعات خطا، میانگین خطای اریب و میانگین انحراف مطلق روش های مختلف صورت پذیرفت. بررسی شاخص های خطا مشخص کرد که روش کوکریجینگ با مدل نیم تغییرنمای گوسی دارای کمترین خطا است و بهترین روش برای مکانی کردن داده های ETo ماهانه و سالانه در خوزستان معرفی می گردد. در مدل نیم تغییرنمای گوسی کوکریجینگ، نسبت بخش ساختاردار به بی ساختار در بیشتر ماه ها 1 است که بیانگر ساختار مکانی قوی در تغییرات همزمان متغیرهای ETo وارتفاع می باشد. اما باید دقت نمود که روش کوکریجینگ در بیشتر ماه ها دارای خاصیت کم برآوردی است.

کلمات کلیدی