به منظور بررسی روش های مختلف کاشت و کاربرد کود بر مدیریت علف های هرز گندم در سال زراعی 89-1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت کرت های خرد شده و در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل روش کاشت گندم در دو سطح (کاشت یک ردیفه در ردیف هایی به فواصل 30 سانتی متر و کاشت دو ردیفه در طرفین پشته هایی به فواصل 60 سانتی متر) به عنوان کرتهای اصلی و روش کاربرد کودهای نیتروژن و فسفر در دو سطح (کاربرد نواری به صورت قرار دادن کود به فاصله 5 سانتی متر از گیاه زراعی و در عمق 10 سانتی متری زیر بذر و کاربرد سراسری به صورت پاشش یکنواخت کود در سطح زمین و اختلاط سطحی آن با خاک) به عنوان کرتهای فرعی بودند. در این آزمایش برای کود فسفر از منبع سوپر فسفات به مقدار 150 کیلوگرم در هکتار بصورت پیش کاشت و مخلوط با خاک و برای نیتروژن از منبع اوره با 46 درصد ازت به مقدار 200 کیلوگرم در هکتار در دو مرحله قبل از کاشت (50 درصد) و اوایل ساقه دهی(50 درصد ) استفاده شد. بر اساس نتایج آزمایش روش کاربرد کود و روش کاشت گندم تاثیر معنی داری بر افزایش عملکرد گندم و کاهش رقابت علف های هرز داشت. بطوریکه روش کاشت دو ردیفه، وزن خشک علف های هرز را نسبت به کاشت یک ردیفه به میزان 25 درصد کاهش و عملکرد دانه و زیست توده گندم را به ترتیب به میزان 60 و 30 درصد افزایش داد. کاربرد نواری کود فسفر و نیتروژن در مقایسه با کاربرد سراسری آنها، به ترتیب سبب کاهش معنی دار زیست توده علف های هرز به مقدار 46 و 53 درصد شد و عملکرد دانه گندم را به ترتیب 22 و 33 درصد افزایش داد. اثرات متقابل روش کاشت و روش کاربرد کود فسفر و نیتروژن نشان داد که کاربرد کودها به صورت نواری و کاشت گندم به صورت دو ردیفه بیشترین تاثیر را در بهبود علمکرد گندم و کاهش تداخل علف های هرز با آن داشت. با توجه به نتایج این تحقیق، به نظر می رسد اصلاح روش های تغذیه گیاهی به همراه تغییر در روش های کاشت می تواند نقش مهمی در افزایش کارایی مصرف کودها و مدیریت علف های هرز داشته باشد.

کلمات کلیدی