عدس از جمله مهمترین حبوبات سردسیری است که وقوع سرمای شدید منجر به بروز خسارت در آن میشود. برخی از شاخصهای فیزیولوژیک از جمله نشت الکترولیت ها در ارزیابی و شناسایی ارقام متحمل به سرمای گیاهان کاربرد داشته است. به همین منظور جهت بررسی امکان استفاده از قزوین و ،MLC357 ،MLC225 ،MLC185 ،MLC60 ،MLC شاخص نشت الکترولیت ها در ارزیابی تحمل به سرمای هفت ژنوتیپ عدس ( 7 ،-12 ،-9 ،-6 ،- رباط)، این ژنوتیپ ها در آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در معرض نه تیمار دمایی ( صفر، 3 -21 و 24 - درجة سانتیگراد) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کاهش درجه حرارت با افزایش میزان نشت الکترولیت ها در تمام ژنوتیپ های ،-18 ،-15 مورد ارزیابی همراه بود و تفاوت معنیداری بین ژنوتیپ های عدس از نظر میزان نشت الکترولیت ها وجود داشت . بیشترین و کمترین میزان نشت 19/4 درصد) بود . همچنین سرعت افزایش نشت الکترولیت ها بین ) MLC 28 درصد) و 7 / الکترولیت ها به ترتیب مربوط به ژنوتیپهای رباط ( 5 و قزوین بیشتر بود و سایر ژنوتیپ ها با سرعت MLC ژنوتیپ های مورد آزمایش متفاوت بود. شیب منحنی نشت الکترولیت ها در ژنوتیپ های 225 کمتری به حداکثر میزان نشت خود رسیدند. همچنین دمایی که در آن ژنوتیپ ها حداکثر میزان نشت را داشتند نیز متفاوت بود، به صورتی که . ژنوتیپ و رباط در دمای 21 - درجه سانتیگراد حداکثر میزان نشت الکترولیت ها را داشتند، در حالیکه دمای حداکثر MLC225 ،MLC185 ،MLC های 7 و قزوین، 18 - درجه سانتیگراد بود . همچنین MLC -15 درجه سانتیگراد و در ژنوتیپ های 60 ،MLC میزان نشت الکترولیت ها در ژنوتیپ 357 قرار (MLC 16 - درجه سانتیگراد ( 225 / تا 2 (MLC 10 - درجه سانتیگراد ( 357 / معنیدار بود و میزان آن در دامنه 7 LT50el تفاوت ژنوتیپ ها از نظر داشت.

کلمات کلیدی