سیستم مدیریت پایگاه داده ی پویا ،‌ سیستمی است که امکان تعریف مجموعه ای از رویدادها و واکنش های متناظر آن ها را میسر می-سازد تا در صورت وقوع رویداد خاصی، بتواند بطور خودکار، واکنش مقتضی را انجام دهد. رفتار واکنشی سیستم پایگاه داده ی پویا بوسیله ی مجموعه ای از قواعد پویا سازماندهی می شود. روش زمانبندی اجرای قواعد ، تأثیر بسزایی در کارایی سیستم پایگاه داده پویا دارد. تاکنون روش های متعددی برای زمانبندی اجرای قواعد در سیستم های پایگاه داده پویا ارایه شده است. در این مقاله، هدف بهبود زمانبندی اجرای قواعد در پایگاه داده پویا می باشد. بدین منظور، ابتدا چارچوبی برای مقایسه و ارزیابی روش های زمانبندی موجود ارائه می شود. در این چارچوب پنج پارامتر ارزیابی میانگین زمان پاسخگویی ، انحراف معیار زمان پاسخگویی ، توان عملیاتی ، میزان سربار محاسباتی و بهره پردازشگر در نظر گرفته شده است. براساس این چارچوب روش های موجود با یکدیگر مقایسه و با تحلیل نقاط قوت وضعف هریک، روش کاراتر معرفی می گردد. سپس با هدف بهبود فرآیند انتخاب قواعد در روش منتخب، به ارائه روشی برای تخمین احتمال وقوع قواعد می پردازیم. آزمایشات انجام شده نشان می دهد که تکنیک جدید ارائه شده برای انتخاب قواعد باعث بهبود روش زمانبندی منتخب از نظر میانگین زمان پاسخگویی، انحراف معیار زمان پاسخگویی و توان عملیاتی می شود.

کلمات کلیدی