واکاوی دقیق معانی اصطلاحات و مصداق یابی آن، از جمله مسائلی است که در مطالعات حدیث شناختی از اهمیت بسزایی برخوردار است زیرا گاه یک واژه در ادوار و مکاتب مختلف مفاهیم گوناگون را افاده میکند. از این رو بررسی معانی دقیق اصطلاحات و سیر تاریخی آنها میتواند برای پژوهشگران راهگشا باشد. نگارنده در این نوشتار برآن اند تا با رویکرد مذکور به بررسی اصطلاح قوی در علم الحدیث بپردازند.اصطلاحی که در کتب روایی و فقهی تقریبا به شانزده معنا به کار رفته است . نخست به بیان سیر تاریخی پیدایش این اصطلاح و آغازین کاربردهای آن در مکتب حله و سپس در مکتب جبل عامل پرداخته و آن گاه مفهوم آن تبیین می گردد.از حاصل این جست و جو می توان دریافت عنصر مدح تالی ضعف و یا غیر ممدوح و مذموم بودن راوی امامی و یا مدح تالی وثاقت برای راوی غیر امامی، در تعریف حدیث قوی مدخلیت دارد.همچنین این پژوهش نشان می دهد که واضعان این اصطلاح مناسب معنای لغوی را چندان که باید در نظر نگرفته اند. در نتیجه اگر بگوییم کار آنها قدری برای طالبان حدیث گمراه کننده است، سخنی به گزاف نخواهد بود.

کلمات کلیدی