تصفیه بی هوازی روش کم هزینه و موثری برای کاهش بار آلی فاضلاب های صنعتی دیر تجریه پذیر است. تجزیه بی هوازی نسبت به تجزیه هوازی، فرایندی پیچیده تر، کندتر، حساس تر و دارای 3 یا 4 مرحله است. در مرحله اول مولکولهای آلی پیچیده به مولکولهای قند یا الکل ساده شکسته می شوند. در مرحله دوم این مولکولهای ساده توسط باکتریهای اسید ساز به اسیدهای معدنی تبدیل می شوند. این مراحل کاملا ساده و سریع اتفاق می افتد. اسیدهای معدنی توسط باکتریهای متان ساز به عنوان منبع غذایی مورد استفاده قرار می گیرند. باکتریهای متان ساز اسید ها را به متان و دی اکسید کربن تبدیل می کنند. زمان دو برابر شدن باکتریهای اسید ساز چند دقیقه است، در حالی که این زمان برای باکتریهای متان ساز یک یا دو روز است. این امر سبب شده است که سرعت واکنش در مرحله تشکیل متان محدود باشد. در برخی موارد باکتریهای تشکیل دهنده اسید تولید اسید اضافی کرده و pH را تا حدی کاهش می دهند که باکتریهای متان ساز قادر به ادامه حیات نباشند. این عمل در هاضم های چسبیده رخ می دهد. اگر این عمل اتفاق بیافتد باید pH را به بالاتر از 5 رسانیده تا در صورتی که باکتریهای متان ساز زنده مانده اند، سیستم مجددا فعال شود. در غیر این صورت هاضم با باکتریهای متان ساز که به طور مجدد رشد می کنند فعال می شود. عمل خارج شدن از حالت آشفتگی ممکن است 30 روز برای یک هاضم به طول انجامد. به طور کلی در حدود یک ماه طول می کشد تا سیستم بی هوازی به حالت پایداری از بهره برداری برسد. بررسی های انجام شده در مقیاس آزمایشگاهی و صنعتی نشان می دهد که به رغم وجود ترکیبات مقاوم و دیر تجزیه پذیر در فاضلاب صنایع سلولزی، سیستم های بی هوازی برای تصفیه این فاضلابها مناسب اند.

کلمات کلیدی