چکیده زمینه و هدف: سالمندی در انسان با کاهش عملکرد و کارایی عصبی-عضلانی همراه است. این امر تا حدودی توسط افزایش فشار اکسایشی و کاهش وضعیت آنتی اکسیدانی مرتبط شناخته شده است. فعالیت بدنی منظم می تواند انسان را از چندین اختلال متابولیکی محافظت کرده و یا ظهور آن را به تاخیر اندازد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر یک جلسه فعالیت مقاومتی بر ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، بیلی روبین و اسید اوریک در مردان سالمند ورزشکار و غیر ورزشکار بود. روش بررسی: 8 کشتی گیر سالمند (سن 98/1 ± 75/59 سال) و 7 سالمند غیرورزشکار (سن 9/1 ± 42/61 سال) به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها برنامه تمرین مقاومتی را با 60 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه (1RM) و 8 تا 12 تکرار انجام دادند. نمونه های خونی در قبل، بعد و 24 ساعت پس از فعالیت جمع آوری شدند. برای مقایسه شاخص های مورد مطالعه قبل، بعد و 24 ساعت پس از فعالیت در هر گروه از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و برای مقایسه بین گروه های ورزشکار و غیرورزشکار از آزمون t مستقل استفاده شد. یافته ها: مقادیر پایۀ بیلی روبین تام (059/0 = p) و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (067/0 = p) به طور غیر معنی داری در گروه ورزشکار بالاتر بود. تفاوت معنی داری در میزان اسید اوریک آزمودنی های دو گروه مشاهده نشد. فعالیت مقاومتی تغییر معنی داری در هیچ یک از شاخص ها ایجاد نکرد.

کلمات کلیدی