پیش‌زمینه و هدف: یائسگی نشانه گذر از دوران باروری و رسیدن به ناباروری است. در این دوران علائمی همچون گرگرفتگی و عرق شبانه و عدم تمرکز و در طولانی‌مدت افزایش خطرات قلبی عروقی رخ می‌دهد. هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر علائم یائسگی و کیفیت زندگی زنان یائسه غیر ورزشکار بود. مواد و روش کار: تعداد 50 نفر از زنان یائسه با میانگین سنی 60-45 سال که به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس و هدف‌دار انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه تجربی (30 نفر) و کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی‌ها به مدت هشت هفته 3 جلسه در هر هفته و هر جلسه 30 دقیقه در شروع پژوهش و افزایش تدریجی آن تا 55 دقیقه در پایان پژوهش، با شدت 50 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره حضور یافتند. پیش از شروع و در پایان دوره تمرین هوازی، علائم یائسگی و کیفیت زندگی آن‌ها به ترتیب از طریق مقیاس یائسگی گرین و مقیاس کیفیت زندگی یوتیان ارزیابی شد . برای مقایسه میانگین‌های درون و بین گروهی به ترتیب از تی استیودنت همبسته و مستقل مورداستفاده قرار گرفت. یافته‌ها: خرده مقیاس‌های علائم یائسگی همچون جسمانی، روان‌شناختی، اضطراب و افسردگی زنان یائسه متعاقب هشت هفته تمرین هوازی کاهش معنی‌دار یافت. همچنین، علائم وازوموتور و جنسی در طی این دوره تغییر معنی‌داری نداشت (05/0<p). خرده مقیاس‌های کیفیت زندگی از قبیل شغل، سلامت، احساس و خرده مقیاس جنسی در کیفیت زندگی افزایش معنی‌دار داشت (05/0>p). بحث و نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که هشت هفته تمرین هوازی موجب کاهش معنی‌دار در علائم یائسگی، جسمانی، روان‌شناختی، اضطراب و افسردگی و افزایش در کیفیت زندگی زنان یائسه می‌شود. این نتایج حاکی از آن است که تمرین هوازی علائم یائسگی را کاهش داده، لذا به زنان پیشنهاد می‌گردد جهت کاهش عوارض ناشی از یائسگی، ورزش را در برنامه روزانه خود قرار دهند .

کلمات کلیدی