وجود قیمت و مقدار تعادلی، در تمام بازارها موضوع اصلی مبحث تعادل عمومی است. از ویزگی های اصلی الگوهای تعادل عمومی این است که تعاملات آحاد اقتصادی تنها از طریف مکانیزم قیمت انجام می گیرد. در نظریه تعادل عمومی نارسایی های متعددی وجود دارد از جمله اینکه احتمال ترجیحات غیر مستقل، انتخاب های ناقص و غیر قابل انتقال و محدب نبودن تقاضا و تولید وجود دارد. به علاوه، منحصر به فرد بودن نظریه های تعادل عمومی تنها می توانند بر اساس فروضی به دست آیند که غیر قابل قبول و کاملا محدود هستند. نواقص و محدودیت های دیگری نظیر واقع نمایی فروض و غیر واقعی بودن برخی از آنها، کاربرد محدود آن فقط برای حالت رقابت کامل، تجرید و تعمیم گرایی بیش از اندازه ریال ایستایی تجزیه و تحلیل های این نظریه و قائل شدن نقش و قدرت افسانه ای برای قیمت در فضای قیمت ـ مقدار که تنها متغیر برون زا در این نظریه محسوب می شود، از این ایرادها به شمار می آیند. از نظر مکتب نهادی مهم ترین ایراد نظریه تعادل عمومی، ماهیت ایستای آن است. نهادگرا ها معتقدند یک گزاره کلی و قطعی برای همه جا و همه چیز وجود ندارد زیرا فهم هر پدیده وامدار چگونگی عملکردش در گذشته و تاثیر و تاثراتی است که از نهادهای گوناگون پذیرفته و بنابراین دانش از این نظر امری جزیی تلقی می شود. از نظر نونهادگرایان نیز با وجود هزینه مبادلاتی مثبت، ساز و کار قیمت ها به تنهایی موجب تخصیص کارآمد منابع نمی شوند و می بایست نقش نهادها به خصوص نظام های حقوقی و مالکیتی در کاهش هزینه مبادله و تخصیص منابع و ضرورت مطالعات میان رشته ای توجه کرد.

کلمات کلیدی