انسان در سختی آفریده شده و در طول زندگی نیز با مشکلات مختلفی روبه روست. مدیریت مشکلات می تواند او را از رنج برهاند و در دلِ بلایا مسیری آرامش زا به وی بنمایاند. از سوی دیگر عدم مدیریت مشکلات موجب اختلالات عصبی و گاه نارضایتی از زندگی می گردد. برخی از ادیان برای مدیریت مشکلات، مبتنی بر جهان بینی خویش، برنامه هایی را ارائه نموده اند تاتحمل رنج را آسان یا آن را ریشه کن نمایند. در آموزه های قرآنی اسلام و تعالیم پیشوایان آن و نیز تعالیم بودا برای رسیدن به این امر راهکارهایی معرفی شده است. این نوشته به روش توصیفی تحلیلی در پی دستیابی به راهکارهای اسلام و آیین بودا جهت رهایی از رنج و مقایسه و تحلیل اجمالی آن هاست. قرآن در موارد متعدد با پذیرش رنج و مصیبت در زندگی انسان، آن را هدفمند و عمق آن را خیر و خوبی و وسیله ای برای رسیدن به کمال می داند و در یک نگاه کلّی و جامع به سه بخش تقسیم می کند: بازتاب عمل، کفارۀ گناهان و زمینۀ تکامل شخصیت. از سوی دیگر، آیین بودا رنج را خصیصۀ همۀ هستی از جمله انسان معرفی می کند و با نگاهی بدبینانه به رویدادهای ناخوشایند در زندگی انسان، هدفی برای آن ها بیان نمی کند و لزوماً باید پس از انجام دستورات هشت گانه از رنج رهایی یافت. این نوشتار پس از طرح مسئله و مفهوم شناسی، به بررسی راهکارهای رهایی از رنج از نظر اسلام و بودا و تحلیل آن ها پرداخته است.

کلمات کلیدی