زمینه و هدف: قاعدگی واقعیت اجتناب ناپذیر و جزئی از زندگی میلیون ها زن جوان در سرتاسر دنیاست. هدف از تحقیق حاضر تعیین اثر فعالیت ورزشی هوازی بر سطح سرمی بتاـاندورفین و ادراک درد ناشی از دیسمنوره در دختران نوجوان غیرفعال می باشد. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی است. نمونه شامل 22 آزمودنی دارای دیسمنوره متوسط تا شدید در دامنه سنی 14 الی 17 سال می باشد که به طور تصادفی به دو گروه کنترل (10نفر) و تجربی (12نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی شامل فعالیت ایروبیک با شدت 75-60 درصد ضربان قلب بیشینه، به مدت 24 جلسه تمرینی (سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 60-45 دقیقه) بود. پیش و پس از مداخله تمرینی سطح سرمی بتا اندورفین اندازه گیری شد. از آزمون های تی استیودنت گروه های وابسته جهت برآورد تفاوت های درون گروهی و از آزمون تی استیودنت گروه های مستقل جهت برآورد تفاوت های بین گروهی استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که مداخله تمرینی باعث افزایش معنی دار سطح سرمی بتاـاندورفین و کاهش معنی دار شاخص-های ادراک درد شد. نتیجه گیری: بررسی نتایج کلی پژوهش نشان داد که تمرینات هوازی می تواند سبب ایجاد حالت سرخوشی ناشی از افزایش بتاـاندورفین و بهبود ادراک درد ناشی از دیسمنوره گردد. واژه های کلیدی: بتاـاندورفین، تمرینات هوازی، درد قاعدگی، دیسمنوره

کلمات کلیدی