اصطلاح فصد به معنای رگ زدن، در پزشکی اسلامی، هم یک شیوه پیش گیری از برخی بیماریها و هم یک شیوه درمانی مؤثر برای مداوای بسیاری از بیماری ها به شمار می رفت و از قدیم کاربرد داشت و مورد قبول اغلب پزشکان مسلمان بوده است. دانشمندان مسلمان در جریان نهضت ترجمه کتاب هایی با محتوای فصد به عربی ترجمه کردند و بعدها خود نیز کتاب هایی با همین عنوان و محتوا تألیف و منتشر کردند. کلمه فصد علاوه بر کاربرد پزشکی، در اشعار فارسی و عربی نیز راه یافته و مثل ها و کنایات متعددی با کمک این کلمه شکل گرفته و در اشعار شاعران و نویسندگان تجلّی کرده است. همه مردم، اعم از وضیع و شریف، در صورت نیاز، عمل فصد را انجام می دادند. سلاطین و خلفا نیز روزهای خاصی از سال را برای عمل فصد تعیین می کردند. این مقاله ضمن بیان معانی و شیوه های کاربردی عمل فصد، منافع، مضرات، مراقبت های پیش از عمل فصد، مراقبت های هنگام عمل فصد، مراقبت های پس از عمل فصد، مکان ها و زمان های انجام فصد، ابزارهای مورد استفاده در عمل فصد، شرایط فصادان، تعهدات فصادان، حقوق فصادان، مقررات حقوقی و قضایی مربوط به فصد از نگاه پزشکان مسلمان، برآن است تا این موضوع را از نقطه نظر تاریخی بررسی کند.

کلمات کلیدی