کوشش های اقتصادی انسان همواره معطوف آن بوده است که حداکثر نتیجه را با کمترین امکانات و عوامل موجود به دست آورد. این تمایل را می توان دستیابی به کارایی و بهره وری بالاتر نامید. هدف مطالعه حاضر رتبه بندی واحدهای زراعی منطقه سیستان با استفاده از رهیافت ترکیبی تحلیل پوششی داده ها و فرایند تحلیل سلسله مراتبی است. داده های مورد استفاده در این مطالعه شامل 15 واحد زراعی بوده که در سال زراعی 89-90 جمع آوری شده است. به منظور رتبه بندی این واحدها، ابتدا کارایی زوجی (دوبه دو) هر یک از آن ها محاسبه و سپس ماتریس فرایند سلسله مراتبی از مقایسات زوجی هر یک از مقادیر کارایی واحدها تشکیل شد و نهایتاً رتبه بندی واحد های زراعی انجام گرفت. نتایج رتبه بندی بر اساس کارایی نشان داد که مزرعه 1، 13 و 15 با مقدار کارایی فنی 1 بالاترین رتبه و مزرعه 14 با مقدار 213/0 پایین ترین رتبه را دارد. نتایج رتبه بندی بر اساس تحلیل سلسله مراتبی حاکی از آن بود که مزرعه 1 با وزن 09/0 اولین رتبه، و مزرعه 12 با وزن 046/0 آخرین رتبه را بین مزارع به لحاظ کارایی دارند. بر اساس یافته ها، روش DEA رتبه بندی کاملی را از واحدهای زراعی ارائه نداده و صرفاً رتبه بندی را به صورت دو گروه کارا و ناکارا انجام داده است. لذا رتبه بندی کامل مستلزم اندازه گیری بهره وری نسبی و مقایسه واحدها از نظر برخی جنبه های کاربردی نظیر روش تحلیل سلسله مراتبی است که به کنترل مجدد داده ها و ستانده ها اقدام و از صحت آن اطمینان حاصل می کند.

کلمات کلیدی