هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر زمان برداشت بقایای زعفران بر ارزش غذایی آن بود. ترکیب شیمیایی، فراسنجه های تجزیه پذیری و قابلیت هضم شکمبه ای روده ای بقایای زعفران با استفاده از روش های درون کیسه ای و آزمایشگاهی (تولید گاز ) تعیین شد . در این آزمایش بقایای زعفران برداشت شده در اواخر مرحله رشد رویشی گیاه با بقایای زعفران برداشت شده در اوایل مرحله رکود گیاه مورد مقایسه قرار گرفت. داده های آزمایشی بر تجزیه و تحلیل شد . نتایج نشان داد در اوایل مرحله رکود گیاه ، میزان فیبر نامحلول در شوینده SAS و با استفاده از نرم افزار T-test مبنای آزمون خنثی و اسیدی افزایش یافت در حالی که میزان پروتئین خام کاهش داشت. زمان برداشت بقایای زعفران تأثیر معنی داری بر غلظت ترکیبات فنولی آن 72 و 96 انکوباسیون تعیین شد. بخش سریع تجزیه ،48 ،24 ،16 ،8 ،4 ،2 ، نداشت. تجزیه پذیری شکمبه ای ماده خشک و تولید گاز در ساعت های 0 تجزیه پذیری موثر ماده خشک ، قابلیت هضم شکمبه ای ماده خشک و قابلیت هضم ماده خشک در کل دستگاه گوارش در بقایای ،(a) ماده خشک زعفران برداشت شده در اوایل مرحله رکود به طور معنی داری کاهش یافت . همچنین در بقایای برداشت شده در این مرحله ، تولید گاز حاصل از بخش با انرژی قابل متابولیسم و قابلیت هضم ماده آلی کاهش نشان داد . به طور کلی از نتایج این آزمایش می توان چنین برداشت ،(b) پتانسیل تجزیه پذیری کرد که ارزش غذایی بقایای زعفران در اواخر مرحله رشد رویشی بیشتر است.

کلمات کلیدی