اهداف: محدودیت مصرف مایعات از مهم ترین عوامل ایجاد اختلال عملکرد کلیوی در ماه رمضان است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر یک ماه روزه داری همراه با فعالیت ورزشی منظم بر تغییرات الکترولیت ها و اسمولاریته سرمی مردان کشتی گیر بود. مواد و روش ها: این پژوهش نیمه تجربی با طرح آزمون های تکراری در مردان کشتی گیر در ماه رمضان سال 1435ه.ق. (تیر و مرداد 1393ه.ش.) که طول مدت روزه داری حدود 16 ساعت بود، انجام شد. از میان ورزشکاران کشتی گیر داوطلب، 9 نفر کشتی گیر نخبه و سالم با متوسط 8 سال سابقه به روش نمونه گیری انتخابی در دسترس و هدفدار گزینش شدند. میزان الکترولیت های سرمی و ترکیب بدن 3 روز قبل از ماه مبارک رمضان، پس از 14 روز روزه داری، پس از 28 روز روزه داری و 2 هفته پس از ماه مبارک رمضان در شرایط یکسان سنجش شد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس اندازه های مکرر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: شاخص وزن بدن (0/001=p) و میزان آب بدن (0/037=p) در پایان دوره ماه رمضان کاهش معنی داری یافتند. تغییرات میانگین های درون گروهی اوره (0/049=p)، کراتینین (0/031=p)، اسیداوریک (0/0001=p) و سدیم (0/01=p) طی دوره ماه رمضان نسبت به ابتدای ماه رمضان دارای افزایش معنی دار بود. تغییرات میانگین های درون گروهی شاخص اسمولاریته سرم (0/001=p) طی ماه رمضان افزایش معنی دار یافت. نتیجه گیری: روزه داری اسلامی سبب افزایش الکترولیت های سرمی و اسمولاریته در ورزشکاران حرفه ای می شود.

کلمات کلیدی