هدف اصلی این بررسی، تحلیل رابطه علی بین شاخص­های سرکوب مالی، در کنار دیگر عامل‌های تأثیرگذار بر ارزش صادرات بخش کشاورزی می­ باشد. برای این منظور با استفاده از داده­های سری زمانی91-1355 و مبانی نظری (تئوری) موجود ابتدا، ارتباط هریک از متغیرهای تأثیرگذار بر ارزش صادرات بخش کشاورزی، درقالب نقشه علی کامل مشخص شده و آنگاه با استفاده ازاصول شبکه علی بیزین نقشه علی مستقلی برای متغیرهای مدل فراهم شده و پس از آن تحت سناریوهای مختلف به بررسی تأثیر هریک از متغیرها پرداخته شده است. نتایج گویای آن است که از بین شاخص­های سرکوب مالی کمترین تأثیر بر صادرات بخش کشاورزی ایران، مربوط به نسبت نقدینگی به تولید ناخالص داخلی و بیشترین تأثیر مربوط به نرخ بهره می­باشد. همچنین از بین دیگر متغیرهای تأثیرگذار متغیر نرخ ارز دارای بیشترین تأثیر بر ارزش صادرات بخش کشاورزی می ­باشد. بنابراین در راستای نتایج تحقیق پیشنهاد می­ شود، دولت برای توسعه صادرات محصولات کشاورزی ضمن استفاده از سیاست­های ارزی مناسب برای حمایت و تشویق صادرات محصولات کشاورزی، به دنبال اعمال سیاست­هایی برای ارتقای سطح تولیدات این بخش مانند سیاست­هایی برای افزایش بهره­ وری آب و خاک نیز باشد.

کلمات کلیدی