وجود سهامداران غیر نهادی تضاد نمایندگی میان مدیریت و مالکیت را به همراه دارد. این تضاد نمایندگی ممکن است منجر به عدم تقارن اطلاعاتی شود و سیاست تقسیم سود شرکتها را تحت تاثیر قرار دهد. هدف اصلی این مطالعه، بررسی تاثیر سهامداران غیرنهادی بر سیاست تقسیم سود در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در واقع، این تحقیق در پی پاسخ به این سوال است که آیا سهامداران غیر نهادی می توانند نقش موثری در سیاست تقسیم سود شرکتها ایفا کنند یا خیر؛ و اگر اینگونه است، این تاثیر چگونه قابل تفسیر است؟ برای پاسخ به این سوال از سه نظریه اصلی تقسیم سود یعنی نظریه نمایندگی، نظریه علامت دهی و نظریه سلسله مراتبی استفاده شده است. نمونه این تحقیق شامل 144 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1389-1380 می باشد. برای آزمون تنها فرضیه تحقیق از مدل توبیت بر مبنای داده های تجمعی استفاده شده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که بین درصد مالکیت سهامداران غیر نهادی و سیاست تقسیم سود رابطه منفی و معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر، با افزایش درصد مالکیت سهامداران غیر نهادی، سود تقسیمی شرکتها کاهش می یابد.

کلمات کلیدی