عنوان : ( سیر "نظریة الهامی" (بوطیقای الهام) و منابع الهام در فرهنگ ایران باستان و شعر فارسی دورة اسلامی )
نویسندگان: فرزاد قائمی ,
Full Textچکیده
ک کهن‌ترین نظریة ادبی بشر نظریة الهامی بوده است. این نظریه در اولین مظاهر خود، در باور انسان عصر اساطیر، الهام را به خدایان و فرشتگان نسبت می‌داد و در جدیدترین مظاهر خود، روان ناخودآگاه انسان را منبع الهام می‌دانست. تاریخ تطوّر بوطیقای الهام، در جهان غرب به چند دوره اصلی تقسیم می‌شود: مدلهای باستانی الهام؛ احیای نظریة یونانی- رومی اصل الهی شعر و جنون الهامی شاعر در عصر رنسانس؛ مدلهای روشنگری و رمانتیک و نظریات مدرن و پست مدرن. در این جستار، پس از مرور تطور نظریات و مدلهای الهام در غرب، مدل باستانی ایزد الهام‌دهنده را در فرهنگ ایران باستان و منابع الهام در شعر فارسی دورة اسلامی، را بررسی کرده‌ایم. مطابق این تحقیق، منابع نظریة الهامی در شعر فارسی دورة اسلامی را می‌توان به چند بخش تقسیم کرد: ادامة باورهای باستان و تداوم خویشکاری الهام‌بخشی سروش؛ نفوذ سنتهای عرب جاهلی؛ بسط باورهای اسلامی و فرهنگ قرآن و حدیث و سنت نبوی، و بالاخره رشد باورهای عرفانی و اشراقی دربارة اصالت ناخودآگاهی و سکر و شهود و وساطت فرشتگان. این مدلها منبع الهام را در آغاز بیرونی تصور می‌کردند، ولی در دیدگاه عرفانی، این منبع درونی و قابل تطبیق با ناخودآگاه الهام‌گیرنده است که با مدلهای روان‌شناختی مدرن در غرب سنجیدنی است.
کلمات کلیدی
الهام؛ رب النوع شعر؛ ناخودآگاه؛ نظریة الهامی (بوطیقای الهام)
@article{paperid:1046262,
author = {قائمی, فرزاد},
title = {سیر "نظریة الهامی" (بوطیقای الهام) و منابع الهام در فرهنگ ایران باستان و شعر فارسی دورة اسلامی},
journal = {شعر پژوهی},
year = {2015},
volume = {7},
number = {1},
month = {June},
issn = {2008-8183},
pages = {147--176},
numpages = {29},
keywords = {الهام؛ رب النوع شعر؛ ناخودآگاه؛ نظریة الهامی (بوطیقای الهام)},
}
%0 Journal Article
%T سیر "نظریة الهامی" (بوطیقای الهام) و منابع الهام در فرهنگ ایران باستان و شعر فارسی دورة اسلامی
%A قائمی, فرزاد
%J شعر پژوهی
%@ 2008-8183
%D 2015
