بررسی تاثیر هارمالین بر تشنجات ناشی از کیندلینگ الکتریکی آمیگدال در موش صحرایی چکیده مقدمه: هارمالین یکی از بتا کربولین ها ی موجود در گیاه اسپند ( Peganum harmala) می باشد.این ترکیب در سطح سیناپسها باعث افزایش نوروترانسمیترهایی همچون سروتونین و نوراپی نفرین می شود. هارمالین و دیگر بتاکربولینها برای گیرنده های GABA-A به عنوان inverse agonist وارد عمل می شوند و طیف وسیعی از اثرات معکوس بنزودیازپین ها را ایجاد می کنند که مهمترین آنها القا اضطراب و تحریک CNS می باشد هارمالین قادر است فعالیت MAO-A وMAO-B را نیز مهار نمایند بنابراین می توانند غلظت امینهایی نظیر نوراپی نفرین،سروتونین،و دوپامین را در سیناپس های عصبی افزایش دهند . لذا پیش بینی می شود در القاء تشنج موثر باشد .در این تحقیق نقش هارمالین بر تشنجات ناشی از کیندلینگ الکتریکی آمیگدال مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: هفت گروه از موش های صحرایی نر(280تا 320گرمی) پس از جراحی استرئوتاکسیک و یک هفته دوره بهبودی با تحریکات الکتریکی روزانه آمیگدال (دو بار با فاصله زمانی چهار ساعت) کیندل شدند. به گروه‌های یک تا سه پس از کیندل شدن به ترتیب دوزهای 5، 15 و 50 میلی گرم به ازای یک کیلوگرم وزن حیوان، هارمالین به صورت داخل صفاقی ،تزریق شد. گروه چهارم روزانه سالین (ml/kg1) و گروه پنجم روزانه هارمالین با دوز mg/kg5 به صورت داخل صفاقی دریافت می‌کردند.گروه ششم روزانه ACSF و گروه هفتم هارمالین با دوز ( Mm50) به صورت داخل بطنی دریافت می‌کردند. در گروهای مذکور پس از اعمال تحریکات کیندلینگ ، کمیت‌های تشنجی ثبت می شدند. نتایج: در گروه‌ دوم ( دوز 5 میلی گرم به ازای یک کیلوگرم وزن حیوان) سی دقیقه پس از تزریق ،مدت زمان امواج تخلیه متعاقب (ADD) نسبت به سالین بطور معنی داری افزایش یافت(P<0.05). در گروه پنجم ADD تجمعی نسبت به گروه دریافت کننده سالین ،افزایش معناداری نشان داد (P<0.05) و مدت زمان تاخیری تا شروع مرحله 1 (S1L)نیز کاهش معناداری داشت (P<0.01) . در گروه هفتم ، مدت زمان تشنج (SD) نسبت به گروه دریافت کننده ACSF افزایش معناداری نشان داد (P<0.01) و مدت زمان تاخیری تا شروع مرحله 1 (S1L) و مرحله چهار(S4L) نیز کاهش معناداری داشت (P<0.01) همچنین هارمالین توانست تعداد تحریکات لازم برای بروز مراحل دوم، سوم (P<0.05) چهارم و پنجم (P<0.01) تشنج را به طور معنا داری کاهش دهد. بحث:با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش ، پیشنهاد می شود که هارمالین به واسطه تحریک گیرنده های NMDA و مهار گیرنده های GABA باعث افزایش فعالیت نورونها و تولید پتانسیل عمل های با فرکانس بالا می‌شود و در نتیجه در مدل کیندلینگ آمیگدال اثر تشنجی دارد.

کلمات کلیدی