به منظور بررسی اثرات اسانس های گیاهی آویشن و دارچین بر عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی از دوازده گوساله نر 372 کیلوگرم( در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. تیمارها شامل: 7 شاهد )جیره - ± پرواری هلشتاین )وزن اولیه 71 پایه(، 3 آویشن ) 5 گرم اسانس در روز برای هر راس( و 2 دارچین ) 5 گرم اسانس در روز برای هر راس( بودند. دام ها با جیره های حاوی 75 % علوفه و 55 % کنسانتره به مدت 58 روز تا حد اشتها تغذیه شدند. استفاده از اسانس آویشن یا دارچین تاثیری بر ماده خشک مصرفی و میانگین افزایش وزن روزانه نداشت، هر چند ضریب تبدیل غذایی تا حدودی 8/ بهبود ) 85 P= ( یافت. قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی و غلظت متابولیت های خون تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. به منظور بررسی اثرات موننسین، اسانس آویشن و دارچین بر فراسنجه های تجزیه پذیری مواد خوراکی در 4 با دوره- × 548 کیلوگرم( با فیستولای شکمبه ای در یک طرح مربع لاتین 4 ± شکمبه، چهار گاو نر هلشتاین )وزن اولیه 25 های 37 روزه به صورت تصادفی به یکی از چهار تیمار: 7 شاهد )جیره پایه(؛ 3 آویشن ) 588 میلیگرم در کیلوگرم ماده خشک(؛ 2 دارچین ) 588 میلیگرم در کیلوگرم ماده خشک( و 4 موننسین - - 22 میلیگرم در کیلوگرم ماده خشک اختصاص داده شدند. افزودن اسانسهای گیاهی و موننسین تاثیری بر فراسنجه های تجزیه پذیری ماده خشک کنجاله سویا، دانه ذرت و یونجه نداشت. خصوصیات تجزیه پذیری پروتئین خام دانه ذرت و یونجه تحت تاثیر اسانس های گیاهی قرار نگرفت. اما فراسنجه های تجزیه پذیری پروتئین خام کنجاله سویا تا حدودی به واسطه استفاده از تیمارهای 8/ افزودنی تغییر کردند ) 85 P≤ (. نتایج نشان داد که مکمل نمودن جیره گاوهای نر با اسانس آویشن و دارچین اثرات اندکی بر خصوصیات عملکردی و تجزیه پذیری مواد خوراکی در شکمبه دارد.

کلمات کلیدی