عدل یا عدالت ازجمله معدود مفاهیمی است که ازسپیده‌دم تاریخ،رسیدن و بهره‌مندی از آن،آرزوی کهن وخواست جاودانه انسان‌ها بوده و هست و همواره به عنوان آرمان باقی خواهد بود؛ ازآنجایی‌که در اهمیت و نقش والای این مفهوم کمترین مخالفتی وجود ندارد، شاید بتوان گفت اهمیت و لزوم آن امری بدیهی و واضح است؛ هرچند هنگامی‌که به تعریف و مصادیق آن می‌رسیم درگیری‌ها و اختلاف‌ها به‌ شدت هرچه تمام‌تر نمایان می‌شود و در مواردی به برداشت‌های متضاد یکدیگر نیز منجر می‌شود.این مفهوم کاربردی بسیار گسترده داشته و درعلوم مختلف و از زوایای گوناگون می‌تواندموردبحث و بررسی قرار بگیرد. این مقاله در پی تبیین دیدگاه شیرازی مؤسس مکتب حکمت متعالیه و امام خمینی (ره) «به عنوان دوشخصیتی که درزمینه تمسک به آموزه‌های قرآنی، برهان، اخلاق، عرفان، کلام، فقه، تفسیراتفاق نظر دارند»درباره مفهوم عدالت است مفهومی که رسیدن به آن از اهداف نظام اسلامی مانیزهست، در این راستا نکات مشترک بین این دو به اجمال بیان گردیده و نظرات ویژه هریک موردتوجه و تعمق گرفته و بازآفرینی شده است.درنهایت این فرضیه را اثبات می‌کند که این دو نظریه‌پرداز در برداشت‌های گوناگون از این مفهوم با توجه به مشی مشترک مذهبی و فلسفی خود، هم‌عقیده هستندواختلاف عمده‌ای ندارند ولی ملاصدرا بیشتر به جنبه الهی و فلسفی و نیز فردی-اخلاقی عدالت پرداخته وامام خمینی (ره) در عین توجه به جنبه کلامی،عرفانی این مفهوم، با توجه به عملی نمودن نظریه ولایت‌فقیه و بنانهادن نظام جمهوری اسلامی در وجهه عدالت سیاسی- اجتماعی گام‌های بزرگی در اندیشه و عمل برداشته است.

کلمات کلیدی