هدف اصلی این پژوهش تبیین دیدگاههای مختلف فیلسوفان مسلمان نسبت به آمووشش قلاننوی و فلسوبی بوه کودکان، در راستای تربیت دینی بایسته میباشد. برای دستیابی به این هدف اش روش پژوهش تحلیل محتووا و نیز روش تحلیل و استنتاج منطلای بهره گرفته شد. بنابر یافتههای بهدستآمده، رویکرد تربیت دینوی مبتنوی بور قلاننیت به دو شکل همگانی و نخبه پرور اش یکدیگر متمایز هستند. پارهای اش آثار و اندیشههای ابون فبیول، سهروردی، اخوانالصبا، ابوریحان، مولانا، ابوقلی سینا و شهید مطهوری بوه شبوانی سواده، بابول فهو و گواهی حکایتگو نه است که فه آن برای همه امکانپذیر میباشد. این رویکرد را میتوان تربیت دینی قلاننوی اش فلسوبه بورای « نوع همگانی یا توجه فیلسوفان مسلمان به فلسبه برای همگان دانسوت کوه همشوشوانی شیوادی بوا دارد. در ملاابل، رویکرد تربیت قلاننی نخبه پرور را میتووان در آثوار و اندیشوههای ابونمسوکویه، » کودکان غزالی، خواجه نصیر و ابن خلدون یافت کوه بوهفورکلی در گبتگوهوا و شویوههای آمووشش فلسوبی خوود اش مضمونهای قلاننی و انتزاقی پیچیده برای کسانی که به درجههای بالاتری اش فلسبه رسیدهاند، بهره بردهانود. این گروه چوون ورود کودکوان را در وادی فلسوبه جوایز نمویداننود، بورای قووان نیوز چنوین اجواشهای را روا نمیدارند. بر این اساس، با پذیرش تربیت قلاننی همگانی و نیز با تلاویوت ایون رویکورد بوا اسوتناد بوه میورا حکیمان مسلمان در فول تاریخ اندیشه اسنمی میتوان اش موضعی استوارتر به موضوع فلسبه بورای کودکوان در جامعه اسنمی نگاه کرد و شمینه فلسبیدن برای همه )حتی کودکان( را اش فریق آموشش فراینود فلسوبیدن، فرح مسائل فلسبی به شکل داستانی و سادهساشی مضمونهای فلسبی دنبال نمود.

کلمات کلیدی