عنوان : ( بررسی اثرات زیست محیطی نظام های تولید سیبزمینی در ایران بر مبنای کود نیتروژن با استفاده از ارزیابی چرخه حیات )
نویسندگان: بهروز اسماعیل پور , سرور خرم دل , افسانه امین غفوری ,بر اساس تصمیم نویسنده مقاله دسترسی به متن کامل برای اعضای غیر دانشگاه ممکن نیست
چکیده
ارزیابی چرخه حیات (LCA) ابزاری مناسب برای تجزیه و تحلیل فرآیند تولید در بوم نظام های کشاورزی است که بر اساس دو مؤلفه مصرف نهاده ها و انتشار آلاینده ها به محیط زیست تعیین می شود. LCA روشی برای کمی سازی عملکرد زیست محیطی محصولات می باشد. رتبه بندی عددی این روش این امکان را فراهم می سازد که عملکرد زیست محیطی محصولات از جنبه های تغییر اقلیم، تخلیه ازن، اسیدی شدن، اوتریفیکاسیون، تخلیه منابع انرژی و سایر گروه های تأثیر زیست محیطی می باشد. این مطالعه با هدف محاسبه LCA برای بوم نظام های تولید سیبزمینی بر اساس میزان مصرف کود نیتروژن اجرا شد. میانگین عملکرد غده و میزان مصرف نهاده ها طی سال های 92-1378 به ازای یک هکتار تعیین شد. اطلاعات مورد استفاده در این مطالعه شامل میزان مصرف کودهای شیمیایی، ماشین آلات و مصرف سوخت های فسیلی برای تولید سیب زمینی جمع آوری شدند. LCA در چهار گام تعریف اهداف و حوزه عمل مطالعه، ممیزی چرخه حیات (LCI)، ارزیابی تأثیر چرخه حیات (LCIA) و تلفیق و تفسیر نتایج محاسبه گردید. مرز سیستم شامل فرآیندهای تولید اعم از کودهای شیمیایی، کود دامی، علف کش ها، آفت کش ها، آبیاری، سوخت، ماشین آلات و دیگر نهاده ها می باشد. بنابراین، این مطالعه با مصرف نهاده ها و انتشار به ازای یک تن غده در ارتباط است. سپس تمام منابع و آلاینده ها به ازای یک تن غده کمی سازی شدند. گروه های تأثیر مورد مطالعه شامل اسیدی شدن، اوتریفیکاسیون و گرمایش جهانی بودند. واحد کارکردی معادل یک تن غده در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بالاترین پتانسیل اوتریفیکاسیون در محیط های خشکی و آبی مربوط به سطح کودی بیش از 400 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به ترتیب برابر با 72/0 واحد معادل کیلوگرم NOx به ازای یک تن غده و 80/1 واحد معادل کیلوگرم PO4 به ازای یک تن غده بود. بالاترین انتشار CO2 در گروه تأثیر گرمایش جهانی با 87/509 واحد معادل کیلوگرم CO2 به ازای یک تن غده برای سطح کودی 400-350 کیلوگرم نیتروژن در هکتار حاصل گردید. بالاترین شاخص زیست محیطی مربوط به سطح کودی بیش از 400 کیلوگرم نیتروژن در هکتار با 37/0 EcoX به ازای یک تن غده بود. بالاترین مقادیر گروه های تأثیر شامل اوتریفیکاسیون در محیط های آبی و خشکی و اسیدی شدن برای سطح کودی بیش از 400 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به ترتیب با 29/0، 015/0 و 012/0 EcoX به ازای یک تن غده محاسبه شد. بدین ترتیب، می توان از روش های مختلف مدیریت نظام زراعی نظیر کاشت گونه های تثبیت کننده نیتروژن برای کاهش این اثرات زیست محیطی در نظام های تولید سیب زمینی بهره گیری کرد.
کلمات کلیدی
, اوتریفیکاسیون, انتشار آلاینده ها, شاخص زیست محیطی, محیط زیست@article{paperid:1049654,
author = {بهروز اسماعیل پور and خرم دل, سرور and امین غفوری, افسانه},
title = {بررسی اثرات زیست محیطی نظام های تولید سیبزمینی در ایران بر مبنای کود نیتروژن با استفاده از ارزیابی چرخه حیات},
journal = {تولید گیاهان زراعی},
year = {2015},
volume = {8},
number = {3},
month = {November},
issn = {2008-739X},
pages = {199--224},
numpages = {25},
keywords = {اوتریفیکاسیون، انتشار آلاینده ها، شاخص زیست محیطی، محیط زیست},
}
%0 Journal Article
%T بررسی اثرات زیست محیطی نظام های تولید سیبزمینی در ایران بر مبنای کود نیتروژن با استفاده از ارزیابی چرخه حیات
%A بهروز اسماعیل پور
%A خرم دل, سرور
%A امین غفوری, افسانه
%J تولید گیاهان زراعی
%@ 2008-739X
%D 2015