مقدمه: بهزیستی روانی جزء روانشناختی کیفیت زندگی می‌باشد و انعکاس دهنده خلق مثبت، سرزندگی و علاقه به محیط است. به لحاظ نظری، انواع دلبستگی می‌تواند از طریق الگوهای ارزیابی استرس با بهزیستی روانی مربوط باشد. از جمله این الگوهای ارزیابی استرس می‌توان به تاب‌آوری و تنظیم هیجانی اشاره کرد. پژوهشگران معتقدند که دلبستگی، تاب‌آوری و تنظیم هیجانی به عنوان تعیین‌کننده‌های مهم سلامت روانی و به طور دقیق بهزیستی روانی شناسایی شده‌اند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک‌های دلبستگی، تنظیم هیجانی و تاب‌آوری، با بهزیستی روانی دانشجویان علوم پزشکی بود. روش‌ها: در این پژوهش توصیفی همبستگی 200 نفر از دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه سمنان به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها به وسیله پرسشنامه‌های سبک‌های دلبستگی، بهزیستی روانی، تاب‌آوری و تنظیم هیجانی جمع آوری گردید و با آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: بین دلبستگی ایمن(42/0)، و ارزیابی مجدد(37/0) با بهزیستی روانی رابطه مثبت و معناداری(05/0>‌p) وجود داشت. رابطه سرکوبی(05/0p<، 42/0-r=)، دلبستگی اشتغالی (05/0p<، 23/0-r=) و دلبستگی ترسان (01/0 p<، 17/0-r=) با بهزیستی روانی منفی و معنادار بود. همچنین نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که ابتدا سرکوبی و پس از آن به ترتیب سبک دلبستگی ایمن، ارزیابی مجدد، تاب‌آوری و سبک دلبستگی ترسان نقش معناداری در پیش‌بینی بهزیستی روانی داشتند و متغیرهای پیش‌بین در مجموع 34/0 از تغییرات بهزیستی روانی را (0001/0>p) تبیین نمودند. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که سبک‌های دلبستگی، تاب‌آوری و تنظیم هیجانی، پیش‌بینی‌کننده مناسبی برای بهزیستی روانی می‌باشد. بنابراین تشکیل شبکه‌های قوی از حمایت اجتماعی و ارتباطات بین فردی از طریق برنامه‌های مختلف دانشگاهی، به منظور بالابردن بهزیستی و سلامت روانی دانشجویان توصیه می‌شود.

کلمات کلیدی