حمل و نقل ریلی به عنوان یکی از انواع سیستمهای حمل و نقل، با توجه به مزایایی مانند: قابلیت حمل انبوه مسافر و بار، حفظ محیط زیست، مصرف پایین انرژی و جذابیت‌های توریستی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. در این مقوله وجود ایستگاه‌های مناسب و در دسترس از ملزوماتی است که منجر به عملکرد بهتر شده و نقش قابل توجهی را در پیشرفت‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی آن منطقه ایفا می‌کند. لذا در این مقاله با هدف بررسی وضعیت موجود ایستگاه‌های راه آهن در سطح استان خراسان‌رضوی، سعی بر آن است که وضعیت هر یک از نظر مکانی ارزیابی شده و راهکارهایی عملیاتی به منظور بهبود وضعیت موجود ارائه گردند. برای تحقق این مقصود، سیستم اطلاعات مکانی در چارچوبی هدفمند و انعطاف‌پذیر جهت برنامه¬ریزی و مدیریت بهینه مورد استفاده قرار گرفته و به کمک آن گزینه‌های کارآمد مشخص می‌گردند. در نتیجه، داده‌های مکانی مرتبط شامل زیرساختهای جمعیتی، صنعتی و تجاری موجود، در یک پایگاه مکان‌مند آماده¬سازی شده و در فرآیند مدلسازی تصمیم¬گیری چند معیاره (TOPSIS –AHP) ارزیابی می‌گردند. در نهایت، ارزیابی ایستگاه‌های موجود نشان میدهد که ایستگاه مرزداران با رتبه‌ی 22 بدترین ایستگاه از نظر عملکرد بوده و بهترین ایستگاه‌ها در نزدیکی شهرهای بزرگ واقع شده¬اند. علاوه بر این مقایسه‌ی نتایج ارزش¬دهی معیارها در AHP وTOPSIS مبین آن است که ایستگاه نقاب بیشترین تغییر رتبه را در بین گزینه‌های موجود داشته است.

کلمات کلیدی