سابقه و هدف: مقاومت های آنتی بیوتیکی تهدید جدی برای سلامت انسان ها به ویژه گروه های در معرض خطر هم چون کودکان، سال خوردگان و دارای ایمنی ضعیف بوده و لذا جست وجو و یافتن برای ترکیبات ضد میکروبی طبیعی، ارزان و موثر ضروری است. هدف از این پژوهش تعیین اثر ضد میکروبی گشنیز ( )Coriandrum sativumبر باکتری های عفونت زا شامل استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیا کلی و سودوموناس ائروژینوزا بود. روشکار: این پژوهش تجربی از بهمن 7353تا اردیبهشت 7359در آزمایشگاه میکروبیولوژی صنعتی، دانشگاه فردوسی مشهد انجام پذیرفت. برای عمل عصاره گیری گیاه گشنیز ( )Coriandrum sativumاز روش خیساندن و از حلال های آبی و اتانولی استفاده شد. از روش تمام ظرف و انتشار در آگار برای تعیین حساسیت سویه های مورد مطالعه استفاده شد. حداقل غلظت مهارکنندگی ) (MICو حداقل غلظت کشندگی ) (MBCبا استفاده از روش میکروپلیت انجام گرفت. یافتهها: بیش ترین میزان اثر عصاره اتانولی گشنیز بر باکتری استافیلوکوکوساورئوس و در غلظت 61میلی گرم بر میلی لیتر مشاهده شد. کم ترین قطر هاله در این غلظت مربوط به باکتری گرم منفی سودوموناس ائروژینوزا بود. MICعصاره اتانولی برای باکتریهای استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیا کلی و سودوموناس ائروژینوزا به ترتیب 72/9 ،6/29و 29میلیگرم بر میلیلیتر و MBCنیز در خصوص آنها به ترتیب 29 ،6/29و 91 میلی گرم بر میلی لیتر بود. عصاره آبی نسبت به عصاره اتانولی گشنیز دارای اثر ضد میکروبی کم تری بود بنحوی که حداقل غلظت مهار کنندگی و حداقل غلظت کشندگی عصاره آبی گشنیز برای باکتریهای استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیا کلی و سودوموناس ائروژینوزا به ترتیب 29 ،72/9و 91میلیگرم بر میلیلیتر و MBCنیز در خصوص آنها به ترتیب 91 ،29و 711میلی گرم بر میلی لیتر بود. نتیجهگیری: گیاه گشنیز دارای اثرات ضدمیکروبی قابل ملاحظه ای است. به طوریکه بیش ترین اثر ضد میکروبی بر باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس و کم ترین اثر ضد میکروبی بر باکتری گرم منفی سودوموناس ائروژینوزا مشاهده شد.

کلمات کلیدی