چکیده اهداف: اختلال تعادلی و گام برداری ممکن است موجب افزایش خطر سقوط در دوران سالمندی گردد. مطالعه تغییرات گام برداری ناشی از تکلیف دوگانه کمتر مورد توجه محققین قرار گرفته است. هدف این پژوهش بررسی تغییرات رخ داده شده در الگوی کینماتیک گام¬برداری به علت همزمانی آن، با تکلیف دوگانه شناختی می¬باشد. مواد و روش¬ها: آزمودنی¬های داوطلب شرکت در این پژوهش 30 فرد سالمند دارای ضعف تعادلی بودند که از طریق تست تعادلی برگ انتخاب شدند. آزمودنی¬ها در دو وضعیت، راه رفتن نرمال و راه رفتن با تکلیف دوگانه، یک مسیر 12 متری را طی کردند. پارامترهای کینماتیکی فضایی- زمانی از طریق دوربین¬های Vicon ثبت گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات با روش Repeated measure و با سطح معنی داری 05/0 p< انجام شد. یافته¬ها: نتایج نشان دادند که متغیرهای کادنس، سرعت راه رفتن، طول استراید و استپ، زمان¬های استپ، استراید، حمایت دوگانه، حمایت یک پا، مدت زمان استقرار و نوسان در راه رفتن همراه با تکلیف دوگانه تغییر معنی¬داری می¬یابند (05/0 p<). شاخص عدم تقارن در راه رفتن همراه با تکلیف دوگانه افزایش معنی¬داری یافت. اما تغییرپذیری در پارامترها معنی¬دار نبود. همچنین با وجود کاهش معنی¬دار در سرعت کلی گام¬برداری، زمانبندی بین دو فاز استقرار و نوسان، با ارائه تکلیف همزمان تغییر معنی¬داری را نشان نداد. نتیجه¬گیری: با توجه به نتایج، تکلیف دوگانه بر پارامترهای گام برداری سالمندان دارای ضعف تعادلی تاثیرگذار می¬باشد و موجب کاهش تقارن بین دوپا و افزایش ریسک سقوط می¬گردد.

کلمات کلیدی