کم آبی یکی از مه مترین مشکلات مناطق خشک و نیمه خشک م یباشد. هرگاه میزان آب دریافتی گیاه کمتر از تلفات آن باشد کم آبی پدید می آید که در این شرایط استفاده از تنظیم کننده های رشد گیاهی مانند اسید سالیسیلیک راهکاری برای جلوگیری از اثرات مخرب کم آبی و افزایش سازگاری گیاه می باشد. به منظور بررسی اثر اسید سالیسیلیک بر برخی از ویژگی های مورفوفیزیولوژیک تعدادی از گل های بستری خانواده آفتابگردان شامل ابری Ageratum houstonianum ‘Blue Danube’)جعفری ،(Tagets patula ‘Hero Harmony’)’) جعفری آفریقایی ،( Tagets erecta ‘Discovery Yellow ’) و وصال (Calilistephus chinensi ‘Milady Mix) آهار ،(Zinnia elegans ‘Lilliput rose’ تحت شرایط کم آبی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در محوطه گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1392 انجام شد. فاکتور اصلی دو حجم آبیاری ( 50 و 100 درصد نیاز آبی )، فاکتور فرعی اسید سالیسیلیک ( 0 و 1 میلی مولار) بودند. ویژگی های مورفولوژیکی اندازه گیری شده (ارتفاع، سطح برگ، تعداد گل، وزن خشک گل، ریشه و اندام هوایی ) و ویژگی های فیزیولوژیکی (کلروفیل هایb ،a و کل، کاروتنوئید، هدایت روزنه ای، محتوای نسبی آب برگ و نشت یونی) بودند. نتایج نشان داد کاربرد اسید سالیسیلیک در شرایط کم آبی به علت تفاوت های مورفولوژیکی و ژنتیکی گل ها بر ویژگی های مورفوفیزیولوژیکی آ نها اثرات یکسانی نداشت . در شرایط کم آبی کاربرد اسید سالیسیلیک موجب بیشترین بهبود صفات مذکور در آهار و جعفری آفریقایی گردید. کمترین اثر نیز در گیاه وصال مشاهده شد. واژه های

کلمات کلیدی