از آنجایی که پروژه‌های بزرگ دارای ذینفعان مختلفی می‌باشند، شناخت کافی از آن‌ها و انتظاراتشان یکی از عوامل مؤثر بر موفقیت پروژه خواهد بود؛ زیرا کسب رضایت ذینفعان پروژه بدون شناخت و در نتیجه پاسخ مناسب به انتظارات آن‌ها غیرممکن خواهد بود. مدل انتظارات ذینفعان کلیدی در پروژه‌های احداث خطوط مترو می‌تواند به عنوان یک ابزار مناسب جهت برقراری ارتباط مناسب با ذینفعان پروژه در اختیار مدیران این نوع از پروژه‌ها قرار گیرد تا مشارکت ذینفعان در تمام حیات پروژه تضمین گردد. هدف پژوهش دستیابی به مدل انتظارات ذینفعان کلیدی بود که در یک سوی آن انواع ذینفعان کلیدی و در سوی دیگر انتظارات ذینفع قرار گرفته باشد. الگوی مورد استفاده در این پژوهش برگرفته از روش گسترش عملکرد کیفیت -QFD- است که با حرکت از از ماتریس انتظار- ذینفع و طی چهار مرحله، ماتریس اهمیت- نوع ذینفع حاصل شده است که بیان می‌کند بین نوع ذینفعان با انتظارات چه رابطه‌ای را می‌توان توضیح داد. برای بررسی نوع ذینفع از مدل میشل استفاده شد که ذینفعان را در 7 نوع تقسیم بندی کرده است. جهت طراحی این مدل، پروژه احداث خطوط قطار شهری مشهد مورد مطالعه قرار گرفته است. با توجه به مدل نهایی، ذینفعان قطعی دارای بیشترین سطوح انتظارات بوده و ذینفعان مسلط از حداقل انتظارات برخوردارند. همچنین مدل نهایی نشان می‌دهد که سه نوع ذینفع ساکت، محتاط و متقاضی در هیچ شرایطی جزو ذینفعان کلیدی پروژه نمی‌باشند.

کلمات کلیدی