هدف اصلی نوشتار حاضر نیل به تصویر و تصوری بیش و کم روشن از دگرگونی های شهر در عصر اطلاعات و جهانی شدن است. آنچه‌ به ذهن‌ متبادر می شود آنکه‌ این‌ دگرگونی‌ها که ماحصل آن از دید بسیاری از اندیشمندان، فرآیندهای جهانی شدن و جهانی سازی و فرو ریختن ساختارهای معمول و باز تعریف آنها در قالب مفاهیم جهانی است چگونه‌ شکل شهرها را تغییر می‌دهد. روش پژوهش در این نوشتار مبتنی بر روش تبیینی – تحلیلی می باشد که با توجه به کیفی بودن مسئله، تحلیل به شیوه تطبیقی انجام شده است. با توجه به بسیط بودن موضوع سعی بر آن است در چهارچوب یک مقاله، با مرور نوشتگان و آرای صاحب نظران، جنبه هایی از این تحولات در رابطه با شهر بررسی شود، مهمترین ویژگی تبعی آنها یعنی مقوله شهرهای جهانی مورد مداقه گیرد و دگرگونی های ناشی از آن در ابعاد کالبدی و غیر کالبدی شهر و فضای شهری مورد تحلیل و تطبیق قرار گیرد. حالتی که در آن توسعه شهری به کمک فضاهای سایبری و درهمپوشی با واقعیت موجود به عنوان مکمل فضاهای شهری، به صورت هیبریدی و با منطق شبکه ای معنادار می شود. خصوصیت بارز چنین فضایی تسلط برمحدودیت های زمانی و مکانی با نوعی کیفیت دینامیکی است که عموماً باعث گردیده مسائل بنیادی زندگی انسان امروزی بردی جهانی پیدا کنند، جامعه‌ جهانی ‌بیش‌ از پیش‌ متقابلاً وابسته ‌شود و بسیاری از فرآیندهای جهانی شدن شکل بگیرند که خود به تبع، شکل گیری مراکزی فرامنطقه ای را در قالب شهرهای جهانی در پی داشته است. نتیجه همه این دگرگونی ها ارائه تعریف جدیدی از زمان وجغرافیا به صورت اجتماعات فرا ملی و چندگانگی فرهنگی است. فضاهای شهری و طراحی آن در این شرایط باز تعریف می شود و قالب های مفهومی، هندسی و شکلی جدیدی در لایه ها و مقیاس های مختلف شهر بر پایه سیستم شبکه ای شهرها و مبتنی بر رویه ی طراحی جدید، منتج از شرایط اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و فنی- تکنیکی جدید شکل می گیرد.

کلمات کلیدی