برآورد میزان فرسایش، رسوب و روان آب در یک حوزه آبخیز از اهداف مهم محققین در مناطق فاقد آمار هست. همچنین آگاهی از حساسیت مدل های برآورد کننده پارامترهای مذکور نسبت به فاکتورهای ورودی می تواند در مواردی که زمان یا منابع کافی جهت اندازه گیری تمامی پارامترها وجود ندارد، در انتخاب موثرترین پارامترها کمک کند. با توجه به کارایی مناسب مدل وپ و دامنه وسیع پارامترهای ورودی به آن در این تحقیق حساسیت پارامترهای ادافیکی مدل وپ مورد بررسی قرار گرفت. جهت اجرای این مدل، اطلاعاتی در مورد نوع خاک، مدیریت، خصوصیات توپوگرافی و اقلیمی و ویژگی های آبراهه های منطقه مورد مطالعه نیاز است. اطلاعات اقلیم از ایستگاه سینوپتیک بیرجند استخراج گردید. خصوصیات توپوگرافی از طریق نرم افزار ژئووپ و به کمک نقشه مدل رقومی ارتفاع و اطلاعات مربوط به مدیریت و ویژگی های کانال با برداشت صحرایی اندازه گیری و به مدل ارائه گردید. در نهایت پارامترهای ادافیکی منطقه شامل درصد رس، سیلت، سنگ و سنگ ریزه، شن، ماده آلی، ظرفیت تبادل کاتیونی و عمق خاک به مدل وارد شد. جهت تعیین حساسیت هر یک از عوامل ادافیکی با توجه به نوع خاک های منطقه، این عوامل به صورت مجزا تغییر داده شد و اثر آن روی میانگین رواناب، تولید رسوب و هدررفت خاک محاسبه گردید. نتایج نشان داد که میزان سیلت و شن بیشترین اثر و تغییر ظرفیت تبادل کاتیونی و عمق خاک کمترین اثر را روی میزان روان آب، فرسایش و رسوب گذاشته است. همچنین افزایش رس، میزان روان آب و رسوب را افزایش داد ولی درصد شن، مواد آلی، ظرفیت تبادل کاتیونی و عمق خاک تاثیر مشخصی روی میزان تولید رسوب و هدر رفت خاک نداشت.

کلمات کلیدی