تحلیل عدم قطعیت، مرحله ای جدانشدنی در فرآیند مدل سازیهای هیدرولوژی می باشد. ارزیابی کمی عدم قطعیت در خروجی های مدل شبیه سازی و تخمین پارامترهای آن، موجب افزایش اطمینان در نتایج مدل سازی و شناخت درستی از منابع عدم قطعیت می شود. با توجه به رشد روز افـزون کـاربرد مدل های آب زیرزمینی در مدیریت و پیش بینی رفتار آبخوانها، این پژوهش به دنبال تحلیل عدم قطعیت در مدل ساز کمی آبخوان آبرفتی دشت بجنورد در خراسان شمالی است. آبخوان آبرفتی بجنورد با مساحت 65/2کیلومترمربع، از جمله آبخوانهای پیچیده از لحاظ مدل سازی آب زیرزمینی است کـه بـا مشکل بالا آمدن سطح ایستابی به دلیل توسعه شهر در برخی نقاط آن مواجه است. بنابراین پیش بینی با درصـد اعتمـاد بـالا در ایـن آبخـوان از اهمیـت زیادی برخوردار است. بر همین اساس، مدل سازی در مقیاس ماهانه و واسنجی آبخوان بجنورد بر اساس مدل مفهومی تولید شده برای یک دوره ده ساله ) (1380-1390با استفاده از 11چاه مشاهداتی انجام شد. جهت واسنجی و تحلیل عدم قطعیـت مـدل آبخـوان بجنـورد از روش عمـومی عـدم قطعیـت تشابهات ) (GLUEاستفاده شد. در این راستا، توابع توزیع احتمالی پیشین پارامترهای مدل شامل تغذیه و هدایت هیـدرولیکی بـه صـورت تـابع توزیـع یکنواخت تعیین شد و با استفاده از آمار سطح آب در چاه های مشاهداتی واسنجی مدل و استخراج توابع توزیع پسین انجام شد. نتایج نشان داد که پـارامتر تغذیه نسبت به سایر پارامترها از قابلیت تشخیص کمتری در فرآیند واسنجی برخوردار بوده )به عبارتی تابع توزیع پسین آن نسبت به تابع توزیـع پیشـین تغیر زیادی نکرده است( و دارای عدم قطعیت بیشتری است. از طرف دیگر پارامتر هدایت هیدرولیکی عدم قطعیت آن در فرایند واسنجی به طور موثری کاهش یافته است. همچنین نتایج تحلیل عدم قطعیت در نتایج پیش بینی سطح آب مدل نشان داد که % 73از مقادیر مشاهداتی سـطح ایسـتابی در بـازه اطمینان ،%95در محدوده اطمینان قرار گرفته و نتایج واسنجی رضایت بخش می باشد. بنابراین می توان از مدل ریاضی آب زیرزمینی آبخوان بجنـورد بـا اطمینان در سایر پیش بینی ها و تحلیل ها استفاده کرد.

کلمات کلیدی