عنوان : ( تدابیر اقلیمیِ محیط های مسکونی در طب دوره اسلامی )
نویسندگان: جعفر طاهری ,بر اساس تصمیم نویسنده مقاله دسترسی به متن کامل برای اعضای غیر دانشگاه ممکن نیست
چکیده
بخشی از تدابیر اقلیمی برای سازماندهی زندگی و محیط های مسکونی سالم در متون طب دورۀ اسلامی تحریر شده است. پزشکان قدیم حفظ سلامتی انسان را به عنوان هدف اصلی طب، وابسته به تعامل و سازگاری انسان با محیط اقلیمی، با تکیه بر انطباق ساختاری مزاج انسان با عناصر چهارگانه طبیعت، دانسته اند. این مقاله سابقۀ دانش اقلیمی قدما را در زمینۀ تعامل انسان با محیط طبیعی و مصنوع، با تکیه بر روش تفسیر تاریخی متون طب بررسی می کند. یافته های این پژوهش نشان می دهد که روش زندگی اقلیمی و سازماندهی محیط های مسکونی بر پایۀ ویژگی های جغرافیایی و تغییرات اقلیمی مکانها، مهمترین تدابیر پزشکان برای اعتدال مزاج انسان، حفظ سلامتی و اقلیم درمانی بوده است. از این منظر سلامتی انسان وابسته به مشارکت پویا و همسازی انسان با شرایط متغیر اقلیمی از طریق تغییر روش و مکان زندگی (کوچ) و فراهم بودن زمینه های کالبدی این تغییرات در معماری است. بررسی اجمالی و مقایسۀ تطبیقی تعالیم متون طبی و معماری مسکونی ایران نیز نشان می دهد که عامل هوا )باد ( به لحاظ میزان دما، رطوبت و تمیزی آن به عنوان مهمترین عامل ضروری سلامتی و اقلیم درمانی نقش اصلی را در مکان یابی و سازماندهی شهرها و فضاهای مسکن داشته است.
کلمات کلیدی
, اعتدال, اقلیم, سلامتی, طب دورۀ اسلامی, کوچ, مسکن, هوا.@article{paperid:1062795,
author = {طاهری, جعفر},
title = {تدابیر اقلیمیِ محیط های مسکونی در طب دوره اسلامی},
journal = {تاریخ علم},
year = {2017},
volume = {12},
number = {1},
month = {May},
issn = {1735-0573},
pages = {17--37},
numpages = {20},
keywords = {اعتدال، اقلیم، سلامتی، طب دورۀ اسلامی، کوچ، مسکن، هوا.},
}
%0 Journal Article
%T تدابیر اقلیمیِ محیط های مسکونی در طب دوره اسلامی
%A طاهری, جعفر
%J تاریخ علم
%@ 1735-0573
%D 2017