یکی از گرایش­ های رایج و پرطرفدار در فلسفه ذهن، کارکردگرایی است، در این پژوهش برانیم تا به تحلیل فلسفی یک پژوهش معاصر در حوزه هوش مصنوعی بپردازیم. پژوهشی که به شبیه ­سازی ادراک بصری انسان با استفاده از مدل عصب­ شناختی ادراک می­ پردازد. این تحقیق که در سال 2013 انجام شده با استفاده از سامانه­ ای مرکب از شبکه­ های عصبی مصنوعی و سیستم­ های خبره، موفق به شبیه ­سازی سازوکار ادراک بصری انسان شده ­است. بعد از شرح پژوهش انجام­ شده، به بررسی تبعات فلسفی آن می­ پردازیم و با معرفی یک آزمایش ذهنی نشان می ­دهیم که از دید ناظر خارجی نمی­ توان بین یک روبات فوق هوشمند فرضی و یک انسان خودآگاه فرق بگذاریم؛ هرچند از دید اول­ شخص بین دو مورد ذکرشده تفاوت وجود دارد، ولی این تفاوت برای هوشمند دانستن یک سامانه اهمیتی ندارد؛ و لذا می­ توان از نگاه کارکردگرایانه دفاع نمود. همچنین در این پژوهش استدلال اتاق چینی سِرل اجمالاً معرفی شده و با استفاده از آزمایش ذهنی مذکور نقد و تحلیل می­ شود.

کلمات کلیدی