مطالعه حاضر به دنبال تعیین الگوی بهینه کشت و میزان بهینه برداشت با تاکید بر پایداری منابع آب و بهینه سازی عوامل اقتصادی و زیست محیطی در محدوده مطالعاتی فریمان تربت جام است. در ابتدای این مطالعه، با محاسبه بیلان منابع آب زیرزمینی در سالهای تر، خشک و نرمال آبی، وضعیت پایداری منابع آب با استفاده از شاخصهای پایداری مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به اینکه مطالعه حاضر به دنبال طراحی الگوی بهینه کشت با تاکید بر پایداری کشاورزی و منابع آب همراه با حداکثر کردن بازده برنامه ای می باشد، بایستی به سمت استفاده از مدل های برنامه ریزی چندهدفه و از جمله برنامه ریزی چند هدفه کسری پیش رفت. اهداف تعریف شده در مدل، حداکثر نمودن شاخصهای پایداری شامل نسبت بازده برنامه ای به مصرف منابع آبی، کودها و سموم شیمیایی است. با اجرای الگوی بهینه کشت پیشنهادی، میزان 10 درصد نسبت به الگوی کشت فعلی / 9 و 90 /11 ، مصرف آب، کودهای شیمیایی و سموم شیمیایی به ترتیب به اندازه 12 2 درصد افزایش خواهد یافت. همچنین شاخص پایداری منابع آب، کودهای شیمیایی / کاهش و بازده برنامه ای به میزان 6 6 و 19 درصد افزایش یافته است. جهت رسیدن به پایداری کمی /20 ،11/ و سموم شیمیایی نسبت به الگوی کشت فعلی 88 منابع آب، از شاخص پایداری نسبت آب مصرفی در بخش کشاورزی به آب تجدیدپذیر استفاده شد. با توجه به اینکه با اجرای الگوی بهینه کشت پیشنهادی سالانه 12 درصد از مصرف آب کاسته میشود لذا در دوره میان مدت 8 ساله می توان 2 آب تجدیدپذیر کاهش داد و به پایداری کمی و کیفی / میزان آب مصرفی کشاورزی در محدوده مطالعاتی را به اندازه 8 منابع آب دست یافت.

کلمات کلیدی