فرآیند داخلتراشی به دلیل نسبت طول به قطر بالای ابزار و انعطافپذیری زیاد آن بسیار مستعد ارتعاشات خود برانگیخته )چتر( است. این ارتعاشات منجر به کاهش کیفیت سطح، دقت هندسی پایین و شکستگی ابزار میشود و در مجموع مهمترین محدودیت تولید است. برهمکنش دینامیکی فرآیند برادهبرداری و سازه ماشین ابزار مهمترین دلیل به وجود آمدن چتر است. تمایل سازه به ارتعاش با افزایش طول ابزار برش افزایش مییابد. راهحل مؤثر جهت کاهش ارتعاشات و افزایش مقاومت به چتر افزایش صلبیت دینامیکی آن است. در فرآیند داخلتراشی با نسبت طول به قطر بالا جهت افزایش پایداری ابزار، از روشهای کنترل ارتعاشات غیرفعال یا فعال استفاده میشود. روشهای فعال کنترل ارتعاشات این قابلیت را داراست که ارتعاشات را به نحو مطلوبی در شرایط مختلف ماشینکاری میرا کند. هدف این پژوهش بهبود مقاومت به چتر ابزار داخلتراش در مقیاس صنعتی از طریق افزایش صلبیت دینامیکی است. جهت کنترل ارتعاشات ابزار از عملگر الکترومغناطیسی استفاده شده است. طراحی بستر آزمایش به نحوی صورت گرفته است که بتوان در راستای شعاعی ارتعاشات ابزار را کنترل کرد. در این پژوهش ابتدا مشخصات دینامیکی ابزار داخلتراش با استفاده از آزمون مودال تجربی به دست آمده است. سپس با استفاده از تحریک سینوسی جاروبی تابع تبدیل عملگر - ابزار شناسایی و حلقه کنترل ارتعاشات نیز با استفاده از الگوریتم پسخور مستقیم سرعت پیادهسازی شده است. نتایج آزمونهای ماشینکاری نشان میدهد که عملگر در کاهش ارتعاشات و افزایش صلبیت دینامیکی و در نتیجه مقاومت در برابر چتر دارای عملکرد خوبی است.

کلمات کلیدی