بحران­های ناشی از حوادث طبیعی به علت گستردگی حوزه­ی اثر و ناگهانی بودن، شرایطی ایجاد می­کنند که فرآیند تصمیم­گیری و مدیریت را برای مدیران دشوار می­سازند. در چنین مواقعی معمولاً به علت اتخاذ تصمیمات شتاب­زده، بخش قابل توجهی از منابع سازمانی و ملّی به صورتی ناکارآمد به هدر رفته؛ اثربخشی و کارایی خدماتِ ارائه شده به شکل محسوسی کاهش می‌یابد. از این رو بهره­گیری از روش­هایی که توانایی ارائه­ی راهکارهای بهینه در موضوعاتی مانند امدادرسانی به آسیب­دیدگان و به طور خاص حمل و نقل کالاهای امدادی را داشته باشند، اهمیت ویژه­ای دارد. مسئله­ی ارائه شده در این مقاله به بیان مدلی با رویکرد سیاست بهینه برای امداد­رسانی و با دو هدف 1) حداکثرسازی مجموع ارزش تقاضای تحویل داده شده به آسیب­دیدگان و 2) حداقل­سازی هزینه­ی امدادرسانی (زمان یا مسافتِ طی شده توسط وسایل نقلیه­ی امدادی) می­پردازد. از جمله فرضیاتِ کاربردی این مسئله، عدم امکانِ امدادرسانی مستقیم به برخی از نقاط به علت در دسترس نبودن راه­های ارتباطی می­باشد؛ لذا تعدادی از نقاط با تحت پوشش قرار گرفتن توسط نقاط ملاقات­شده، خدمت خود را دریافت می­کنند. به منظور حل مسئله، یک الگوریتم ترکیبی با تلفیق روش­های «جستجوی همسایگی بزرگ انطباقی (ALNS)» و «جستجوی محلی چند هدفه (MDLS)» تحت نامِ ALNS×MDLS مطرح شده است. نتایج حاصل نشان­دهنده­ی کارایی روش ارائه شده می­باشد.

کلمات کلیدی