به‌منظور ارزیابی تحمل گیاه مهاجم گل¬گندم خوسرمایی شده با شرایط بهاره به تنش سرمازدگی و یخ¬زدگی مطالعاتی به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی در آزمایشگاه تحقیقاتی علف¬های¬هرز دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1393 اجرا شدند. گیاه مهاجم گل¬گندم در معرض ده دمای سرمازدگی و یخ¬زدگی (4 ، 2 ، 0 ، 2- ، 4- ، 6- و 8- ، 10-، 12- و 14- درجه سانتی¬گراد) در دو مرحله رشدی (2 تا 4 برگی و 4 تا 8 برگی) قرار گرفتند. گیاهان تا مرحله 2 تا 4 برگی و نیز 4 تا 8 برگی در محیط طبیعی نگهداری شده و پس از گذرانیدن دوره خوسرمایی در فروردین ماه، با استفاده از فریز ترموگرادیان، تحت تیمارهای یخ¬زدگی قرار گرفتند. میزان پایداری غشاء سیتوپلاسمی گل¬گندم مورد مطالعه با استفاده ازآزمون نشت الکترولیت¬ها مورد ارزیابی قرار گرفت، سپس دمای کشنده 50 درصد نمونه¬ها بر اساس درصد نشت الکترولیت¬ها (LT50el) تعیین گردید. درصد بقاء نیز با شمارش تعداد بوته زنده در هر گلدان مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس دمای کشنده برای 50 درصد بقاء (LT50su) و دمای کاهنده 50 درصد وزن خشک (RDMT50) در پایان دوره بازیافت (سه هفته بعد از اعمال تیمار یخ¬زدگی) تعیین شد. نتایج نشان داد کاهش دما ازC° 6- به C° 8- سبب کاهش معنی¬دار (05/0 P≤) زیست¬توده و درصد بقاء و همچنین افزایش معنی¬دار (05/0 P≤) نشت الکترولیت¬ها در گل¬گندم شد. نتایج نشان داد تحمل به سرمای گل گندم در مرحله 2 تا 4 برگی کمتر از 4 تا 8 برگی بود. بر طبق نتایج آزمایش LT50el، LT50suو RDMT50 گل¬گندم خوسرمایی شده با شرایط بهاره به ترتیب C°05/7-، C° 6/7- و C° 15/7- تعیین شد.

کلمات کلیدی