یکی از شاخص‌های مؤثر در شکل‌گیری احساس امنیت، شکل و فرم محیط کالبدی سکونتگاه است. هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر پراکنده روی بر احساس امنیت کالبدی سکونتگاه¬های روستایی در شهرستان بینالود، بر اساس رویکرد CPTED است. پژوهش حاضر، از حیث هدف «کاربردی» و به لحاظ روش و ماهیت «توصیفی - تحلیلی» است. جامعه آماری تحقیق، ساکنان 8 روستای شهرستان بینالود با جمعیتی بالغ‌بر 5766 خانوار روستایی است که حجم نمونه‌ای برابر 190 خانوار با روش نمونه‌گیری تصادفی- طبقه‌ای انتخاب شدند. نتایج پژوهش نشان داد که شاخص کیفیت معابر با میانگین 3.05 در ایجاد احساس امنیت روستاییان کمترین تأثیر را داشته است در مقابل شاخص‌های پوشش گیاهی (با میانگین 3.35)، دانه‌بندی و تراکم (با میانگین 3.26) و نظارت طبیعی یا غیررسمی (با میانگین 3.24)، در ارتقاء احساس امنیت ساکنین تأثیر بیشتری داشته‌اند. با توجه به نتایج همبستگی پیرسون، مشخص شد بین متغیر پراکنده روی و متغیر احساس امنیت کالبدی رابطه معنی‌دار و غیرمستقیم با ضریب 2/0- وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان می‌دهد شاخص کالبدی - فضایی با ضریب تأثیر 0.354- بیشترین میزان اثر مستقیم بر احساس امنیت کالبدی دارد. در ادامه با محاسبه ضرایب غیرمستقیم متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته اصلی در مراحل چهارگانه تحلیل مسیر و محاسبه کل اثرات مستقیم و غیرمستقیم پرداخته شد که درنتیجه آن شاخص کالبدی - فضایی با ضریب تأثیر 0.354- و در مرتبه بعد شاخص اجتماعی با ضریب تأثیر 0.142- و شاخص زیست‌محیطی با ضریب تأثیر 0.129- بیشترین تأثیر را بر شکل‌گیری احساس امنیت کالبدی دارند.

کلمات کلیدی