ارزیابی کارایی گروه¬های آموزشی دانشگاه¬ها سهم بسزایی در ارتقاء عملکرد آموزشی و پژوهشی آنان دارد. یکی از روش‌هایی که می توان به کمک آن رتبه بندی واحدهای مورد ارزیابی را انجام داد، تحلیل پوششی داده¬ها می¬باشد. از جمله مشکلات پیش رو در استفاده از این روش، تمایز ناکافی واحدهای قرارگرفته روی مرز کارایی است. این مقاله به منظور رفع این مشکل در رتبه¬بندی گروههای آموزشی دانشگاه از ترکیب تحلیل مولفه¬های اصلی و تحلیل پوششی داده¬ها استفاده کرده است. بدین منظور ابتدا با انجام تحلیل مؤلفه های اصلی، روابط مکنون موجود در متغیرهای مشاهده شده ارزیابی گروهها مشخص و سپس با انجام تحلیل پوششی بر روی متغیرهای مکنون رتبه¬بندی گروهها انجام می¬گیرد. برای بررسی کارایی این روش از تعداد واحدهایی که بر روی مرز کارایی در این روش قرار می¬گیرند استفاده شده است، نتایج نشان داد تعداد این واحدها نسبت به روش معمول تحلیل پوششی داده¬ها کاهش یافته ¬است. بنابراین مزایای استفاده از این رویکرد را می توان به این شکل برشمرد: اول این که می¬توان متغیرهای مکنونی که در خروجی¬های گروههای آموزشی مستتر است را مشخص نموده و در تحلیل های بعدی مورد استفاده قرار داد و دوم آن که با ارائه رتبه بندی با درجه تمیز بالاتر کارایی استفاده محض از تحلیل پوششی برطرف می¬گردد.

کلمات کلیدی