هدف این نوشتار، فراهم نمودن شواهدی تجربی پیرامون نظریه اطلاعات-عدم اطمینان محور می باشد. نظریه مزبور، بر اساس اصول مستخرج از نقد پژوهش ها و تئوری های گذشته در حوزه کیفیت گزارشگری مالی، اصطلاح شناسی کیفیت، هدف گزارشگری مالی، تصور هیئت تدوین استانداردهای حسابداری، ذات اطلاعات و فلسفه جستجوی اطلاعات، شاخص کاهش عدم اطمینان را برای ارزیابی توان معیارهای مرسوم کیفیت معرفی می نماید. لذا پژوهش حاضر ضمن تبیین بیشتر نظریه یادشده، با استفاده از اطلاعات مالی سال های 1380 تا 1389 شرکت های پذیرفته شده در بورس و اوراق بهادار، و با بهره گیری از روش شناسی درخت تصمیم فازی، چگونگی مدیریت موازنه معیارهای کیفیت و ترکیبی از معیارهای کیفیت که می تواند به کمینه سازی عدم اطمینان منتهی گردد، مدل سازی می نماید. یافته های حاصل از بکارگیری روش شناسی درخت تصمیم، پس از تحلیل حساسیت از منظرهای مختلف، سه مسیر تعاملی بین معیارهای کیفیت، جهت کمینه سازی عدم اطمینان را نشان می دهد.

کلمات کلیدی