پس از برداشت محصول، باقی ماندن قطعات پلاستیک در مزرعه یکی از معضلات کشت زیر پلاستیک است. در این تحقیق عملکرد و پارامتر‎های مؤثر بر کارایی یک دستگاه پلاستیک جمع‎کن ساخت داخل ارزیابی شده است. بدین منظور، از آزمون فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با فاکتور‎های مستقل ضخامت پلاستیک (دو سطح: 20 و 30 میکرون)، سرعت حرکت دستگاه (سه سطح: 7/2، 8/3 و 4/5 کیلومتر بر ساعت) و فاصلۀ زمانی جمع­ آوری پلاستیک بعد از برداشت محصول (دو سطح: 5 و 10 روز) و فاکتور‎های وابستۀ مصرف سوخت تراکتور، تعداد دفعات پاره شدن پلاستیک در حین جمع­ آوری و مدت­ زمان جمع­ آوری و در سه تکرار استفاده گردید. نتایج بررسی­ ها نشان می­ دهد که استفاده از پلاستیک ضخیم‎تر در مزارع موجب کاهش تعداد دفعات پاره شدن پلاستیک در حین جمع ­آوری، کاهش تعداد توقف­ ها، کاهش مصرف سوخت و افزایش راندمان دستگاه می­ شود. همچنین افزایش سرعت حرکت از یک طرف موجب کاهش عملکرد دستگاه و از طرف دیگر موجب افزایش دفعات پاره شدن پلاستیک در حین جمع ­آوری می­ شود. بهترین زمان جمع ­آوری از نظر کاهش تعداد دفعات پاره شدن در مورد پلاستیک 20 میکرون، 5 روز پس از برداشت و در مورد پلاستیک 30 میکرون 10 روز پس از برداشت محصول به ­دست آمد. مطابق با نتایج به­ دست آمده، کمترین مصرف سوخت تراکتور در جمع ­آوری پلاستیک با ضخامت 30 میکرون و در سرعت 4/5 کیلومتر در ساعت به­ دست آمده است.

کلمات کلیدی