زمینه و هدف: بیماری های قلبی- عروقی در حال تبدیل شدن به اصلی ترین عامل مرگ و میر و ناتوانی بشر در اغلب کشورهای جهان هستند. این بیماری ها در حال حاضر جزو سه علت اول مرگ و میر و ناتوانی انسان در سراسر دنیا می باشند. هدف از پژوهش حاضر، تاثیر شش ماه تمرین هوازی سطوح استراحتی پروتئین واکنشگر سی، مقاومت به انسولین و نیمرخ لیپیدهای سرمی زنان میانسال غیرفعال بود. روش کار: این مطالعه به روش نیمه تجربی برروی 19 نفر زن میانسال غیرفعال به صورت نمونه¬گیری دردسترس وهدفدار انتخاب و به طور تصادفی در دوگروه تجربی (11نفر) وکنترل (8 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی ها به مدت 6 ماه (3جلسه 60 دقیقه درهفته در تمرینات هوازی با شدت 55 تا 65 درصد ضربان قلب ذخیره) حضور یافتند. پیش و پس از پایان دورۀ 6 ماه تمرین هوازی، نمونه خونی جمع آوری وپروتئین واکنشگر سی، مقاومت به انسولین و نیمرخ لیپیدهای سرمی اندازه گیری شد. برای مقایسه میانگین های درون و بین گروهی به ترتیب ازتی استیودنت همبسته ومستقل در سطح معنی داری 05/0>P مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: سطح TG, HDL-C گلوکز و انسولین سرمی در گروه تجربی تغییرمعنی داری نیافت. میانگین سطوح پروتئین واکنشگر سی ومقاومت به انسولین زنان میانسال طی شش ماه تمرینات هوازی کاهش داشت، اما این کاهش معنی دار نبود(05/0<P). همچنین ، سطح کلسترول،LDL-C و TC/HDL-C سرمی درطی این دوره افزایش معنی دار یافت. نتیجه گیری: کاهش ریسک فاکتورهای قلبی- عروقی درکنترل و پیشگیری از بیماری های قلبی دارای اهمیت زیادی می باشد، لذا هرگونه ورزش هوازی مستمرکه باعث کاهش این ریسک فاکتورها شودمی تواندمفیدواقع گردد.

کلمات کلیدی