حفظ کیفیت آب به عنوان شاه کلید حل مسائل در صنعت آبزی¬پروری به شمار می¬آید چنان که اگر بتوان کیفیت آب را در یک سیستم پرورش در حد قابل قبول نگهداری کرد بسیاری از مشکلات شامل کنترل میزان مصرف تغذیه، ضایعات تولیدی در پساب¬ها، میزان رشد، بیماری¬ها وغیره برطرف و یا کمرنگ می¬گردد. اما دست یابی به این هدف مهم از طریق نظارت پیوسته، صرف هزینه و زمان زیاد و انجام آزمایش های مزرعه¬ای ممکن می¬شود که شامل فرایندهایی دشوار، خسته کننده، گران و دیر بازده خواهد بود. بنابراین لازم است از برنامه¬ها و راهبرد¬های هوشمندانه، آسان، ارزان و دقیق مانند مدل¬سازی برای این منظور استفاده گردد. در این مقاله مدل¬های مختلف توسعه یافته برای پیش¬بینی کیفیت آب در سیستم¬های آبزی¬پروری از جمله مدل¬های ریاضی، آماری، منطق فازی و شبکه¬های عصبی مورد بررسی قرار گرفت و مدل¬های منطق فازی و شبکه عصبی به دلیل دارا بودن توانایی مدل¬سازی روابط غیر خطی، دارای عدم قطعیت و گسسته، همچنین دقت و سرعت بیشتر به عنوان مدل¬های بهینه معرفی شد.

کلمات کلیدی