تأثیر کود های زیستی و شیمیایی بر روی کارایی مصرف آب و شاخص های فیزیولوژیکی گیاه دارویی حنا در سه رژیم آبیاری در یک آزمایش گلخانه ای، در سال زراعی 1393-1394 مورد مطالعه قرار گرفت. این آزمایش در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل-های کودی ( بدون کود (F_1)، اسید هیومیک(F_2)، تلقیح میکوریزایی× ورمی کمپوست(F_3)، ورمی کمپوست(F_4) و کود شیمیایی NPK (F_5)) و عامل های تنش آبی (100 درصد نیاز آبی (I_1) ، 80 درصد نیاز آبی (I_2) ، 60 درصد نیاز آبی(I_3)) می باشد. نتایج نشان داد که همزیستی قارچ میکوریزا، کاربرد اسید هیومیک و شرایط بدون تنش آبی، ارتفاع بوته، قطر بوته، وزن خشک برگ، وزن خشک بوته، فاصله میان گره ها، تعداد برگ و تعداد شاخه فرعی را افزایش می دهد. ضمن این که این صفات در شرایط تنش کم آبی، بدون همزیستی میکوریزایی و کاربرد کود کاهش یافتند. تلقیح میکوریزایی و کاربرد اسید هیومیک به طور معنی داری کارایی مصرف آب را افزایش داد. اثر متقابل تنش کم آبی و تلقیح میکوریزایی×ورمی کمپوست بر کارایی مصرف آب در گیاه حنا معنی دار بود. بیشترین کارایی مصرف آب از کاربرد تلقیح میکوریزایی×ورمی کمپوست (F_3) و شرایط تنش شدید (I_3) و کمترین میزان آن از تیمار شاهد (I_1) به ترتیب g⁄m^3 50/89 و g⁄m^3 42/37 به دست آمد.

کلمات کلیدی