سابقه و هدف: SIRT1 و PGC-1α دو عاملی هستند که باعث افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی بدن شده که می¬توانند باعث بهبود التهاب و رادیکال¬های آزاد در چاقی شوند. لذا این مطالعه به منظور تعیین تاثیر هشت هفته تمرین درآب بر سطوح سرمی SIRT1، PGC-1α و درصد چربی در مردان چاق انجام شد. مواد و روش¬ها: در این مطالعه نیمه تجربی افراد چاق (BMI=30، Waist-to-height ratio (WHtR)>0.5) با استفاده از فراخوان و به صورت داوطلبانه به طور تصادفی به دو گروه تمرین درآب (11 نفر) و کنترل (11نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین شامل ۳ جلسه در هفته و به مدت هشت هفته با شدت تمرین بین 60 تا 80 درصد ضربان قلب بیشینه بود. BMI، درصد چربی و وزن آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله بررسی شد. نمونه های خون سیاهرگی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای سنجش SIRT1 و PGC-1α مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: بررسی¬ها نشان داد که مقادیر PGC-1α از 7/7 به 57/8 و مقادیر SIRT1 از 31/11 به 6/12 رسید که این افزایش در گروه تمرین به نسبت گروه کنترل معنی دار بود (001/0p<). همچنین درصد چربی و زن آزمودنی ها در گروه تمرین به ترتیب از 2/30 به 83/27 و از 7/94 به 2/92 رسید که این کاهش به نسبت گروه کنترل معنی دار بود بود (001/0p<). نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاضر انجام تمرینات در آب می تواند باعث افزایش سطوح SIRT1 و PGC-1α و کاهش در وزن و درصد چربی گردد.

کلمات کلیدی