در راستای کاهش وابستگی اقتصاد ایران به صادرات نفت¬خام و چرخش به¬طرف اقتصاد چند محصولی در صادرات، جهت¬گیری سیاست¬های صادراتی باید به سود صدور کالاهای غیرنفتی از جمله صادرات محصولات کشاورزی تغییر یابد. گیاهان دارویی یکی از اقلام مهم صادراتی بخش کشاورزی است که در سال¬های اخیر علی¬رغم افزایش سطح زیرکشت و تولید، صادرات هم¬پای آن رشد نداشته است. استان خراسان¬رضوی یکی از استان¬های پیش¬رو در تولید و تجارت گیاهان دارویی به¬حساب می¬آید. امروزه تعیین نوع استراتژی ورود به بازارهای خارجی با توجه به شرایط بازار، یکی از مهم¬ترین عوامل مؤثر بر توسعه صادرات بخصوص در بخش کشاورزی به¬حساب می¬آید. این مطالعه بر آن است تا به بررسی عوامل مؤثر بر انتخاب نوع استراتژی ورود به بازارهای خارجی گیاهان دارویی شرکت¬های صادرکننده استان خراسان¬رضوی بپردازد. بر این اساس آمار و اطلاعات لازم از طریق تکمیل ۶۴ پرسشنامه از شرکت¬های صادرکننده گیاهان دارویی منتخب استان خراسان رضوی (زعفران، گل محمدی، زیره سبز و آویشن) در طی دوره زمانی ۱۳۹۵- ۱۳۹۰ بپردازد. استراتژی¬های ورود به بازارهای خارجی به سه دسته استراتژی صادراتی، استراتژی غیرصادراتی و استراتژی بینابینی تقسیم شد. نتایج برآورد الگوی پانل لاجیت چندگانه نشان داد که اندازه شرکت، تجربه صادراتی، ریسک¬های صادراتی (ریسک سیاسی، ریسک قیمتی، ریسک بازاری و ریسک برگشت پول)، تحریم¬ها، آمیخته¬های بازاریابی، تحقیق وتوسعه، تنوع مقاصد صادراتی، داشتن برند معتبر و جذابیت مکان از عوامل اثرگذار بر انتخاب نوع استراتژی ورود به بازارهای خارجی گیاهان دارویی منتخب استان می¬باشند.

کلمات کلیدی