چکیده: با توجه به اهمیت روزافزون دولت محلی و کارکرد موثر و مقبولیت آن در بین کشورهای جهان این مقاله به بررسی نقش عوامل اجتماعی- فرهنگی در شکل‌گیری دولت محلی در ایران پرداخته است و به دلیل نقش موثر تفکر سیستمی در حوزه‌های مختلف برنامه‌ریزی و مدیریت، این بررسی بر اساس تفکر سیستمی صورت گرفته است. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و استنباطی است از هر دو روش کمی - کیفی استفاده‌شده. در بخش کمی جامعه آماری صاحب‌نظران بحث دولت محلی می‌باشند که بر اساس برآورد محقق تعداد 40 نفر انتخاب شده اند. در قسمت کیفی 7 نفر از صاحب‌نظران بحث دولت محلی به روش گلوله برفی برای مصاحبه انتخاب شده اند. برای میزان تأثیر عوامل اجتماعی- فرهنگی در شکل‌گیری دولت محلی در ایران از آزمون t تک نمونه و برای اولویت‌بندی میزان تأثیر هر یک از عوامل بعد اجتماعی- فرهنگی از آزمون فریدمن استفاده شده است. و به‌منظور ترسیم دیاگرام‌های علی و معلولی بر اساس تفکر سیستمی از نرم‌افزار Vensim استفاده‌شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که در بعد اجتماعی- فرهنگی بر اساس مطالعات بخش کمی گویه های تنوع قومی- زبانی وجود احساس مکانی و گرایش‌های محلی گرایی، میزان مطالبات ملی و محلی در الویت قرارگرفته و بیشترین تأثیر را در این بعد برای شکل‌گیری دولت محلی در ایران به خود اختصاص داده‌اند. هم‌چنین در بخش اطلاعات کیفی مصاحبه‌شوندگان تأکیدشان بیشتر روی گویه های تنوع قومی- زبانی، وجود احساس مکانی و گرایش‌های محلی گرایی بوده است. میزان تأثیر عوامل اجتماعی- فرهنگی برای شکل‌گیری دولت محلی در ایران زیاد است و وضعیت موجود این بعد برای شکل‌گیری دولت محلی در ایران تا حدودی مطلوب می باشد.

کلمات کلیدی